Bob Dylan - I've made up my mind to give myself to you

Siedzę na tarasie, zatracony w gwiazdach
Przysłuchuję się dźwiękom smutnych gitar
Rozmyślałem nad tym wszystkim, wzdłuż i wszerz
Zdecydowałem jednak oddać się tobie

Zobaczyłem pierwsze płatki śniegu
Widziałem jak kwiaty przychodzą i odchodzą
Nie sądzę aby ktokolwiek inny był o tym wiedział
Zdecydowałem jednak oddać się tobie

Oddaję się tobie, jestem
Od Salt Lake City do Birminghamu
Ze wschodniego L.A. do San Antonio
Nie wydaje mi się bym potrafił przeżyć to życie samotnie

Mój wzrok jest niczym spadająca gwiazda
Nie patrzy na nic w pobliżu, ani w oddali
Nikt mi tego nie powiedział, po prostu to wiedziałem
Zdecydowałem jednak oddać się tobie

Jakbym miał skrzydła śnieżnobiałego gołębia
Głośniłbym Ewangelię, Ewangelię miłości
Miłości tak prawdziwej, miłości tak szczerej
Zdecydowałem jednak oddać się tobie

Zabierz mnie w podróż, jesteś wędrownikiem
Pokaż mi coś, co pojmę
Nie jestem taki jak wcześniej
Rzeczy nie są już takie same
Zamierzam wyjechać z nią daleko od domu

Przemierzyłem długą, rozpaczliwą drogę
Nie spotkałem na niej innego wędrownika
Dużo ludzi odeszło, wielu ludzi znałem
Zdecydowałem jednak oddać się tobie

Moje serce jest jak rzeka - jak śpiewająca rzeka
Po prostu trochę zajmuje mi zrozumienie rzeczy
Zobaczymy się o wschodzie - zobaczymy się o świcie
Położę się obok ciebie, gdy nikogo już nie będzie

Od równin i od prerii - od gór aż do morza
Mam nadzieję, że bogowie potraktują mnie łaskawie
Widziałem, że powiesz "tak" - ja mówię tak samo
Zdecydowałem jednak oddać się tobie