Augustana - Boston

W blasku słońca, jest tam ktokolwiek? Och, zaczęło się...
Och, kochana, wyglądasz na tak bardzo zagubioną, Twoje oczy są czerwone od przelanych łez,
ten świat, przez który musisz przejść... powiedziałaś...

Nie znasz mnie, nawet Cię to nie obchodzi, och tak.
Powiedziała
Nie znasz mnie, nie nosisz mojego ciężaru... och tak.

Najpotrzebniejsza ale odrzucona, niesiesz wszystkie swoje myśli przez otwarte przestrzenie.
Kiedy kwiaty przyglądają Ci się... nie są jedynymi, które płaczą
patrząc na Ciebie.
Powiedziałaś...

Nie znasz mnie, nawet Cię to nie obchodzi, och tak.
Powiedziała
Nie znasz mnie, nawet Cię to nie obchodzi, och tak.

Powiedziała: Myślę, że pojadę do Bostonu...
Myślę, że zacznę nowe życie.
Myślę, że zacznę od początku, tam gdzie nikt nie zna mojego imienia.
Muszę wydostać się z Californi, męczy mnie ta pogoda,
Myślę, że znajdę kochanka i wylecę do Hiszpanii.
Myślę, że pojadę do Bostonu,
Myślę,że po prostu jestem zmęczona.
Myślę, że potrzebuję nowego miasta, by zostawić to wszystko z tyłu.
Myślę, że potrzebuję wschodu słońca, mam już dość zachodu słońca.
Słyszałam, że jest tam fajnie w lecie, trochę śniegu byłoby miłe... och tak.

Boston... gdzie nikt nie zna mojego imienia, tak.
Gdzie nikt nie zna mojego imienia...
Gdzie nikt nie zna mojego imienia...
Tak, Boston...
Gdzie nikt mnie nie zna.