Andrzej Brzeski - Tyle warte to życie

Były sobie gwiazdki w niebie,
Małe gwiazdki w niebie czarnym,
Jedna miała być dla ciebie,
A ta druga tylko dla mnie.
Wciąż czekaliśmy w nadziei,
Wyciągając do nich ręce,
Kiedyśmy wydorośleli,
To schowały się za księżyc.

Tyle warte to życie jest całe,
Ile dni chce się latać motylom
I tym płatkom jabłoni,
Co jeszcze są białe,
Nim w szarym się deszczu rozpłyną.

Ile minut rumienią się maki,
Tyle warte to całe jest życie.
Przygaszone, zgarbione
Udaje chojraka,
Dopóki chce mu się zakwitać.

Była sobie kiedyś młodość
I olszyna w górę rosła,
I pędziła naprzód droga,
I pachniała bzami wiosna.
Była sobie kiedyś miłość,
Co na słońce wyszła z cienia,
No a potem nic nie było,
I to nie ma już znaczenia.

Tyle warte to życie jest całe,
Ile dni chce się latać motylom
I tym płatkom jabłoni,
Co jeszcze są białe,
Nim w szarym się deszczu rozpłyną.

Ile minut rumienią się maki,
Tyle warte to całe jest życie.
Przygaszone, zgarbione
Udaje chojraka,
Dopóki chce mu się zakwitać.

Będzie jeszcze bardzo dużo
Tego, czego nam potrzeba,
Czas odpocząć przed podróżą,
Choć nie spadła gwiazdka z nieba.
Tylko cisza na peronie
Spać na ławce się układa,
A ten biały bez w wazonie
Zanim zakwitł, już opada.

Tyle warte to życie jest całe,
Ile dni chce się latać motylom
I tym płatkom jabłoni,
Co jeszcze są białe,
Nim w szarym się deszczu rozpłyną.

Ile minut rumienią się maki,
Tyle warte to całe jest życie.
Przygaszone, zgarbione
Udaje chojraka,
Dopóki chce mu się zakwitać,
Dopóki chce mu się zakwitać,
Dopóki chce mu się zakwitać.