Al Bairre - Bungalow

Słyszałem, jak ktoś mówił: "Czemu tu jesteśmy i co my mamy na sobie?"
Byłaś o wiele za młoda, żeby się przejmować tym, że się gapią.
Słyszę ludzi rzucających zamówienia,
Nie zwracam na nich uwagi,
Oddzielcie swoje wody.

Gorąca głowo, uspokój się i napisz historię trochę mniej chwalebną.
Opowiadałaś mi, jak nie nudziłaś się w Montessori,
Czemu chcemy być mniejsi?
Chcemy być wyżsi?
Woda się ociepla.

Udobruchaj mnie,
Kiedy przewidujesz, że jestem jedyny.
Musisz mieć popieprzone w głowie,
Czy zapomniałaś, jak dobrze się bawiliśmy?

Miałem jej już trochę za dużo,
Czując się jak kochanek,
Nigdy nie będąc kolejnym.
Spotkaj się ze mną w domu,
Tylko nie mów nikomu,
Zachowujesz się tak dziwnie,
Odkąd osiągnęłaś pewien wiek.

Mówię "ja" nawet w grupie, kiedy czuję się oszukany, a oni tego potrzebują,
Po co jesteśmy tutaj teraz,
skoro wciąż myślisz gdzie i jak?
Przestańmy zachowywać się, jakbyśmy wszyscy
wiedzieli, co przyjdzie pojutrze.
Dowiemy się, kiedy przyjdzie czas.

Bo teraźniejszość nie jest nigdy jak stare dobre czasy,
Ale pewnego dnia na pewno tak o tych chwilach pomyślimy.

Miałem jej już trochę za dużo,
Czując się jak kochanek,
Nigdy nie będąc kolejnym.
Spotkaj się ze mną w domu,
Tylko nie mów nikomu,
Zachowujesz się tak dziwnie,
Odkąd osiągnęłaś pewien wiek.

I tęsknię za letnimi nocami,
Kiedy dobrze się bawiliśmy i ty byłaś miła,
Całkiem sami w naszym domu,
Gdziekolwiek nie byłaś, byliśmy w domu.

Hej, drogi Nicholasie,
Nienawidziłam cię od naszego pierwszego pocałunku,
Nigdy nie zrozumiesz - zrobiłam to, bo mogłam.
Nigdy nie będziesz moją młodzieńczą miłością.
Będziesz tym, który miał dość.
Wziąłeś miłość zbyt na poważnie,
Ja uważam, że jest dość zabawna.

Miałem jej już trochę za dużo,
Czując się jak kochanek,
Nigdy nie będąc kolejnym.
Spotkaj się ze mną w domu,
Tylko nie mów nikomu,
Zachowujesz się tak dziwnie,
Odkąd osiągnęłaś pewien wiek.

I tęsknię za letnimi nocami,
Kiedy dobrze się bawiliśmy i ty byłaś miła,
Całkiem sami w naszym domu,
Gdziekolwiek nie byłaś, byliśmy w domu.