AKINO - Sousei No Aquarion

Pierwszego dnia świata,
Pod drzewem życia,
Wspólnie słuchaliśmy...
...odległego echa śpiewu wielorybów.

Wszystkie rzeczy, które straciliśmy,
Wszystkie rzeczy, które kochaliśmy,
przyjmowaliśmy z otwartymi ramionami.
Gdzie teraz wędrujesz?

Odpowiedź jest ukryta w bursztynowym słońcu.
Gdybym jej nie poznała mogłabym zostać aniołem zagłady.
Duszą, która zawiera iskrzącą się nieśmiertelność...
Nie czujcie się urażone moje skrzydła,
Urodziłam się, by poznać to uczucie.

Od dwunastu tysięcy lat, kochałam Ciebie.
Po ośmiu tysiącach lat, zaczęłam tęsknić nawet bardziej.
Będę Cię kochała po stu milionach i dwóch tysiącach lat.
Od dnia, w którym Cię poznałam,
Moje piekło utonęło w muzyce.

Zanim świat się skończy
Zanim życie się skończy
Chcę odrzucić ten ukryty żal
I zapamiętać twój zapach

Słuchając wspomnień morza,
błyszczący księżyc powstrzymywał swoją rozpacz.
Odradzając się bez końca w świetle wieczności,
marzenia nigdy nie zostaną skalane.
Urodziłeś się, by spełnić te modlitwy.

Od dwunastu tysięcy lat, kochałam Ciebie.
Po ośmiu tysiącach lat, zaczęłam tęsknić nawet bardziej.
Będę Cię kochała po stu milionach i dwóch tysiącach lat.
Od dnia, w którym Cię poznałam,
Moje piekło utonęło w muzyce.

Wielokrotnie dorastałeś
Przechodząc ciągle tę samą drogę
Nie mogłam spać,
Obserwując Cię w bólu.
Śpiewałam tylko twoje imię...

Od dwunastu tysięcy lat, kochałam Ciebie.
Po ośmiu tysiącach lat, zaczęłam tęsknić nawet bardziej.
Będę Cię kochała po stu milionach i dwóch tysiącach lat.
Od dnia, w którym Cię poznałam,

Od dwunastu tysięcy lat, kochałam Ciebie.
Po ośmiu tysiącach lat, zaczęłam tęsknić nawet bardziej.
Będę Cię kochała po stu milionach i dwóch tysiącach lat.
Od dnia, w którym Cię poznałam,
Moje piekło utonęło w muzyce.