Adolf Dymsza - To Jest Wacuś

U nas w budzie głupie ludzie,
I pętaki, i knajaki, same dranie te sztubaki,
Jeden, za to nie jest matoł,
Ale mędrzec i to właśnie ja.

Bo ja jestem, genialny Wacuś,
Nie laluś, cacuś, nie klituś, bajtuś, a ktoś.
Ktoś niezwykły, co w głowie ma cóś
Genialny Wacuś, sam nie wie co, ale cóś.

Wunderkind, okaz, typek na pokaz,
Cuduś, kawior i łosoś,
Kantuś, spinozuś, kantuś, spinozuś,
Nasz cudowny bubuś.

To ja właśnie, genialny Wacuś,
Co w głowie ma cóś, sam nie wie co, ale cóś.
Wszystko umiem i rozumiem,
W pracy chętny i pojętny, nadzwyczajnie inteligentny.

Skromny przy tem, z dużym sprytem,
Więc jak idę, zaraz mówią: O!

To ten słynny, genialny Wacuś,
Nie laluś, cacuś, nie klituś, bajtuś, a ktoś,
Ktoś niezwykły, co w głowie ma cóś
Genialny Wacuś, sam nie wie co, ale cóś.

Wunderkind, okaz, typek na pokaz,
Cuduś, kawior i łosoś,
Kantuś, spinozuś, kantuś, spinozuś,
Nasz cudowny bubuś.

To ja właśnie, genialny Wacuś,
Co w głowie ma coś,
Sam nie wie co ale cóś.

Bo ja jestem genialny Wacuś,
Nie laluś, cacuś, nie klituś, bajtuś, a ktoś,
Ktoś niezwykły, co w głowie ma cóś,
Genialny Wacuś, sam nie wie co, ale cóś.

Wunderkind, okaz, typek na pokaz,
Cuduś, kawior i łosoś,
Kantuś, spinozuś, kantuś, spinozuś,
Nasz cudowny bubuś.

To ja właśnie, genialny Wacuś,
Co w głowie ma coś,
Sam nie wie co ale cóś.