Один в каное - У мене немає дому

Rzecz w tym
Że nie mam domu
I zgodnie z zasadami dobrego tonu
Tak jak zgodnie zasadą dobrego rzemienia
Przypomnę z jakiego jestem plemienia
Przypomnę z jakiego miasta
Czekam na swoje Grammy
Po prostu nie mam gdzie usiąść
I napisać swojego przemówienia:
Nie mam domu
Nie mam domu
Nie mam domu

A ludzie tacy, ludzie tacy po raz setny
Dziennie w swoich betonowych plastrach* !
A gdzie jeszcze mają się chować, schnąć
Ludzie pierwszego, drugiego gatunku?
A ludzie tacy, ludzie tacy setkami
W tandemie ze swoimi wieżowcami
Z trzeciego, siódmego hercami-hercami
Wypełniają wszystko sensami-sensami

Rzecz w tym
Że nie mam domu
Teraz nigdy i niczego, nikomu -
Jesteś pierwszy z kim dzielę się swoją colą
I więcej... Ale zresztą, a poza tym
Gdybym miała dom
Zostawiłabym go ludziom, kotom
Uszyłabym wszystkich, nie lubię kątów

A ludzie tacy, ludzie tacy po raz setny
Dziennie w swoich betonowych plastrach* !
A gdzie jeszcze mają się chować, schnąć
Ludzie pierwszego, drugiego gatunku?
A ludzie tacy, ludzie tacy setkami
W tandemie ze swoimi wieżowcami
Z trzeciego, siódmego hercami-hercami
Wypełniają wszystko sensami-sensami

Jesteśmy takimi ludźmi... Jesteśmy takimi ludźmi...
Ludzie... My... My...
Jesteśmy takimi ludźmi... Jesteśmy takimi ludźmi...
Ludzie... My... My...


* odniesienie do miodu