Лолита - Раневская

[Wers 1, Lolita]:
Usiądź ze mną, siadaj, siadaj,
Srebrzyć włosy twą głowę, a potem cisza.
Jak Raniewska grała - ja bym tak nie potrafiła.

[Przejście 1]:
Czy będziesz pisać mi listy?
Będziesz pisać mi listy!
Pozwól mi zapalić, pozwól mi wypić za tobą.
Opór jest bezcelowy!

[Refren]:
Dlaczego puściłam twoją rękę? Dlaczego, powiedz?
Tam, gdzie kończy się spektakl, zaczyna się rzeczywistość.
Żeby nic nie czuć - zrobię się statuą gipsową.
Proszę ludzi tylko o jedno: pochowajcie mnie za listwą.
Żeby nic nie czuć - pozwól mi zapalić, pozwól mi wypić.
Ale mama, proszę tylko o jedno: pochowaj mnie za listwą.

[Wers 2, Lolita]:
Nie trzeba, ja sama, ja sama
Dla ciebie, dla wszystkich, ze wszystkimi, ale sama.
A za oknem Księżyc - mój wierny przyjaciel,
Sługa samotności.

[Przejście 2]:
Czy będziesz pisać mi listy?
Powiedz, czy będziesz pisać mi?
Pozwól mi zapalić, pozwól mi wypić za tobą.
Opór jest bezcelowy!

[Refren]:
Dlaczego puściłam twoją rękę? Dlaczego, powiedz?
Tam, gdzie kończy się spektakl, zaczyna się rzeczywistość.
Żeby nic nie czuć - zrobię się statuą gipsową.
Proszę ludzi tylko o jedno: pochowajcie mnie za listwą.
Żeby nic nie czuć - pozwól mi zapalić, pozwól mi wypić.
Ale mama, proszę tylko o jedno: pochowaj mnie za listwą.

[Wers 3, Lolita]:
Zatrzymały się zegary, o północy nie biją,
Nie ma już przyjaciół, którzy kłamią.
Tragiczna komedia - bis na wyjście.
Zasłona powoli opada w dół.

Nie grałam, przeżyłam ten cały spektakl
Tak, jak potrafiłam. Dlaczego?

[Refren]:
Dlaczego puściłam twoją rękę? Dlaczego, powiedz?
Tam, gdzie kończy się spektakl, zaczyna się rzeczywistość!

Żeby nic nie czuć - zrobię się statuą gipsową.
Proszę ludzi tylko o jedno: pochowajcie mnie za listwą.
Żeby nic nie czuć - pozwól mi zapalić, pozwól mi wypić.
Ale mama, proszę tylko o jedno: pochowaj mnie za listwą.