Yes - Close To The Edge

Tłumaczenie:

Doświadczona wiedźma mogłaby cię wezwać
Z głębin twego nieszczęsnego bytu
I zmienić twój sposób życia
W psychiczny stan trwałego szczęścia
I wszystko to mogłaby osiągnąć muzyką,
Która przyszłaby szybko z oddali
I kosztowałbyś owocu zapisanej twórczości człowieka,
Tracąc wszystko w zamian za tę godzinę,
Wyznaczającej cele donikąd,
Gdzie prowadzi ona każdego bez wyjątku
Kropla rosy może nas uwznioślić,
Jak muzyka słońca,
I usunąć równinę
Po której się poruszamy
I wybrać kierunek,
W którym będziesz szedł

W końcu
Wyjdziesz na prostą
Nie od razu
Nie od razu
Blisko brzegu
Tuż przy rzece
Nie od razu
Nie od razu

Przekroczyłem linię
Wokół zmian lata,
Wyciągam ręce, by wezwać barwę nieba,
Podałem z rąk do rąk chwilę,
Która stroi się w poranki szybciej,
Niż potrafimy to dostrzec,
Przezwyciężam cały ten czas,
Kiedy musiałem się martwić,
Zostawiam wszystkie te zmiany
Daleko za sobą
Uwolnimy się od napięcia dopiero wtedy,
Kiedy poznamy imię Pana

W końcu
Wyjdziesz na prostą
Blisko brzegu,
Tuż nad rzeką
Będą mijać kolejne pory roku
Będę się podnosił
I upadał
Wówczas to wszystko przeminie
I się dokona
Wtedy dopiero się odnajdziesz,
Wtedy staniesz się całością


Moje oczy przekonały się o tym,
Przysłonięte księżycem w nowiu,
Zdobyte miłością
To mnie zmieniło,
Jakbym został prawie przysypany czystą manną
Z nieba
Ukrzyżowałem swoją nienawiść
I trzymałem świat w swoich rękach
Jesteś nim ty, czas, logika,
A nawet przyczyny, których nie rozumiemy

Godna ubolewania odwaga domagała się ofiar
Wyciszyła się, by wszystko zobaczyć,
Tak jakby okryci pancerzem pielgrzymi przybliżali się,
By spojrzeć na morze
Wtedy dopiero nastąpi odcięcie pępowiny,
Swoboda,
I zrozumiemy przyczyny

Przy brzegu,
Blisko rzeki,
Blisko brzegu
Wyjdziesz na prostą
Pod koniec
Wyjdziesz na prostą
Przy brzegu,
Przy samej rzece

Nagła przyczyna nie powinna pozbawić cię
Wylęknionej pamięci
Koniec końców,
Ta podróż angażuje cię przez cały czas,
Jak gdyby odrywała cię od rzeczywistości,
Którą widziałeś
I poznałeś
Myślisz jedynie o problemach,
Które odciągają twoją uwagę,
Prowadzą ścieżką niemal
W pustkę
Kiedy przechodzimy z jednej strony na drugą
Słyszymy cały tłum ludzi, zachowanych w pamięci

Przy brzegu
Wyjdziesz na prostą,
Pod sam koniec,
Tuż przy rzece
Pory roku będą mijać
Będę się podnosił
I upadał


Ubraną w białą koronkową szatę,
Wyraźnie widziałeś tę Panią,
Smutno wyglądającą,
Mówiącą, że weźmie na siebie winę
Za ukrzyżowanie jej królestwa

Będę się podnosił
I upadał
Będę się podnosił
I upadał

Dwa miliony ludzi osiąga wątpliwe zadowolenie
Dwieście kobiet patrzy na jedną, zalaną łzami,
Zbyt późno
Oczy uczciwości mogą odnieść sukces
Ona chętnie by opowiedziała
Zdumiewającą historię swojego życia
Ile milionów ludzi oszukujemy codziennie
(Żądając jedynie tego, aby odsetki były nakładane
Na dzieci jej królestwa)

Będę się podnosił
I upadał
Będę się podnosił
I upadał

Kto jeszcze opiekuje się osobami,
które są pod moją opieką
(Ona by to jasno widziała,
Ta Pani, smutno wyglądająca)
Czyżbym patrzył i chodził po omacku,
A jednak mówił, że widzę drogę
(Mówiąc, że ona wzięłaby winę na siebie
Za ukrzyżowanie jej własnego królestwa)
Ta prawda jest zapisana na kartach
Ona chętnie by opowiedziała
Zdumiewającą historię swojego życia
Ile będę miał lat,
Zanim stanę się dla ciebie dojrzały
(Żądający jedynie tego, aby odsetki były nakładane
Na dzieci jej królestwa)

Podnoszę się i upadam
Podnoszę się i upada
Podnoszę się i upadam

Podnoszę się i upadam
Podnoszę się i upadam


Czas pomiędzy nutami
Nadaje scenom odpowiedniej barwy
Ciągła moda na sukces zakłóca rozwój człowieka,
Tak mi się wydaje
A przestrzeń pomiędzy rozkładem akcentów
Wzbogaca wiedzę o miłości,
Tak jak piosenki i kolejne okazje kształtują czas,
Jak abstynencja rządzi po imprezie, która przeminęła
Ach, ach

Wtedy pogodzisz się z Człowiekiem,
Który pokazał swoje rozciągnięte ramiona przestrzeni,
Zawrócił nas i wskazał drogę,
Objawiając się wszystkim ludziom
Potrząsnąłem głową i uśmiechnąłem się, coś szepcząc,
Wiedząc wszystko o tym miejscu
Na wzgórzu patrzyliśmy na ciszę w dolinie
Wezwani, by świadczyć tylko o przeszłych wydarzeniach
I dochodzimy do tego wszystkiego,
Gestykulując pomiędzy wypowiadanymi uwagami

Blisko brzegu,
Nad rzeką,
Pod sam koniec
Wyjdziesz na prostą
Pory roku będą mijać
Wówczas to wszystko przeminie
I się dokona
Wezwany do siewu
Prosto w słońce,
Wtedy dopiero się odnajdziesz,
Wtedy staniesz się całością
Pory roku będą mijać

Podnoszę się i upadam
Podnoszę się i upadam
Podnoszę się i upadam