Meiko Kaji - The Flower of Carnage

Tłumaczenie:

W pewien cichy poranek sypie pogrążony w smutku śnieg
Tylko wycie bezpańskiego psa i skrzypienie geta* na śniegu przerywają tą ciszę
Idę, dźwigając ciężar Niebios na moich ramionach
Z wężowym parasolem** w dłoni wtulam się w ciemność nocy
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką życia, która wylała wszystkie łzy wiele lat temu

Podążająca za wijącą się rzeką droga, oświetlona przez lampiony, prowadzi mnie w nieznane
Zmarznięte żurawie nie mogą uciec przed płaczącym deszczem i wiatrem
W lodowej tafli stawu odbija się zarys kobiecych włosów
Z wężowym parasolem** w dłoni nie mogę nawet zapłakać
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką goryczy, która wyrzuciła serce wiele lat temu

Honor i współczucie, łzy i marzenia
Wczoraj i jutro... dla wszystkich tych słów nie ma żadnej nadziei
Jestem kobietą, która wydała ciało na pastwę rzeki goryczy
I porzuciła swoje ja wiele lat temu

* geta to tradycyjne japońskie drewniane klapki, najczęściej z dwoma poprzecznymi klockami pod spodem

** chodzi tu o tradycyjny wzór tzw. "oczy węża", który ozdabiał parasol bohaterki w filmie Lady Snowblood