Grzegorz Turnau - Bracka
Tłumaczenie:
The frost captured the north
Big Dipper fell from the sky
(And) thoroughly covered our terra
Thoughts were frozen to death
Good dreams gave their last breath
But at least you can still feel the terror
The South’s in scorching heat
The snow’s gone in a heartbeat
Frail landscape embraced by the sand-filled air
Lord, the day’s so sizzling and hot
But at least, perhaps, why not
We could fall in love just in there
And in Cracow, Bracka in the pouring rain
When the need to live is hard to bear
Corridors and kitchens are drowning as well
And I’m stuck to the walls while my wet carpet rolls
Soaked with tears, the rain’s not to blame
The darkness envelops the West
With a warm blanket you’re blessed
You fall asleep and everything’s clear
Put together your hands
And that’s how it all ends
But at least in your dreams the world’s not drear
If you lust for adventure
In the East you can venture
Even though you may not last that long
But at least in the East you can enjoy the life’s feast
The sunset promises the good morning’s song
And in Cracow, Bracka in the pouring rain
Weepin’ and sleepin’, the kitchen sink’s drippin’
The radiator’s drowning in sweat
From head to toe you can feel puddles flow
Soaked with tears, the rain’s not to blame
Cause in Cracow, Bracka’s in the pouring rain
The life’s a wonder that compels you to ponder
Corridors and kitchens are drowning as well
And I’m stuck to the walls while my wet carpet rolls
Soaked with tears, the rain’s not to blame
Cause in Cracow, Bracka’s in the pouring rain
in Cracow, Bracka’s in the pouring rain
pouring rain
pouring rain
Tekst piosenki:
Na północy ściął mróz,
Z nieba spadł wielki wóz,
Przykrył drogi pola i lasy.
Myśli zmarzły na lód,
Dobre sny zmorzył głód,
Lecz przynajmniej się można przestraszyć.
Na południu już skwar,
Miękki puch z nieba zdarł,
Kruchy pejzaż na piasek przepalił.
Jak upalnie mój Boże,
Lecz przynajmniej być może,
Wreszcie byśmy się tam zakochali.
A w Krakowie na Brackiej pada deszcz,
Gdy konieczność istnienia trudna jest do zniesienia.
W korytarzu i w kuchni pada też,
Przyklejony do ściany zwijam mokre dywany,
Nie od deszczu mokre lecz od łez.
Na zachodzie już noc,
Wciągasz głowę pod koc,
Raz zasypiasz i sprawa jest czysta.
Dłonie zapleć i złóż,
Nie obudzisz się już,
Lecz przynajmniej raz możesz się wyspać.
Jeśli wrażeń cię głód
Zagna kiedyś na wschód,
Nie za długo tam chyba wytrzymasz.
Lecz na wschodzie przynajmniej życie płynie zwyczajnie,
Słońce wschodzi i dzień się zaczyna.
A w Krakowie na Brackiej pada deszcz,
Przemęczony i senny zlew przecieka kuchenny,
Kaloryfer jak mysz się poci też.
Z góry na dół kałuże przepływają po sznurze
Nie od deszczu mokrym lecz od łez.
Bo w Krakowie na Brackiej pada deszcz,
Gdy zagadka istnienia zmusza mnie do myślenia.
W korytarzu i w kuchni pada też,
Przyklejony do ściany zwijam mokre dywany
Nie od deszczu mokre lecz od łez.
Bo w Krakowie na Brackiej pada deszcz
Bo w Krakowie na brackiej pada
Pada deszcz...
Pada deszcz...