Arkona - Gnev Vremen

Tłumaczenie:


Drzewa jęk
Obraz bogów w oczach
Oblicze czasu znów wzbudza strach.
Cienie tych, którzy zeszli do kurhanu
Żyją w nas, o prawdzie wtórują nam.

Przebudź się plemię tutaj drzemiące.
Wznieś się ku Swardze, jak wznosi się pieśń.
Pieśń wiatrów to głośny potomków głos.
Bogiem ojcem jest Rod, on usłyszy nas!
W kropli deszczu
Niewidzialna przeszłość wyrywa się na zewnątrz
Oddechem wiecznych zwycięstw.
Kryje się w nadziei.
Poprzez matczyne jęki, rozpaczających za dziećmi,
Widzimy to odrodzenie w nieprzeniknionym mroku.

Ziemi utraconej przez bohaterów
Których oblicza uchodzą w wieki
Oddani w objęcia ciemności
Przynoszą z sobą obłoki.
Obmyj krwią wroga
Miecz, rwący się do srogiego boju!
Drzewa jęk, jęk z głębin wieków.
Gniew czasu znów przyzwie Bogów.
Wyśpiewa hymn wojny braciom moim.
Głośny zew pamięta ojciec-brzask.

Przebudź się plemię tutaj drzemiące.
Wznieś się ku Swardze, jak wznosi się pieśń.
Pieśń wiatrów to głośny potomków głos.
Bogiem ojcem jest Rod, on usłyszy nas!

W kropli deszczu
Niewidzialna przeszłość wyrywa się na zewnątrz
Oddechem wiecznych zwycięstw.
Kryje się w nadziei.
Poprzez matczyne jęki, rozpaczających za dziećmi,
Widzimy to odrodzenie w nieprzeniknionym mroku.

Tekst piosenki:


Гнев Времён

Гнев времен
Древа стон,
Образ богов в очах.
Лик времен вновь пробуждает страх.
Тени тех, что снизошли в курган.
Живы в нас, вторят о правде нам.

Пробудись племя, что дремлет здесь.
К Сварге ввысь, да вознесется песнь.
Песнь ветров — громкий потомков глас.
Бог-отец Род, да услышит нас!
В капле дождя
Незримое прошлое рвется извне
Дыханием вечных побед.
Таится в надежде.
Сквозь стон матерей, скорбящих за землю ушедших детей,
Мы видим сие возрожденье во мраке кромешном.
Героев земли обреченной
Чьи лики уходят в века
В объятие тьмы облаченных
Приносят с собой облака.
Вражьей кровью омой
Меч, что рвется в лютый бой!
Древа стон, стон из глубин веков.
Гнев времен вновь призовет Богов.
Гимн войны братьям моим воспет.
Громкий клич помнит отец-рассвет.
Пробудись племя, что дремлет здесь.
К Сварге ввысь, да вознесется песнь.
Песнь ветров, громкий потомков глас.
Бог отец, Род, да услышит нас!
В капле дождя
Незримое прошлое рвется извне
Дыханием вечных побед.
Таится в надежде.
Сквозь стон матерей, скорбящих за землю ушедших детей.
Мы видим сие возрожденье во мраке кромешном.