W.B.U.(Cienias) właściwie Artur Stelmasik - jeden z czołowych raperów poznańskiego podziemia.

Pod obecną nazwą nagrywa już 3 lata. Pod koniec 2002 r. wydał demo pt. "W Bloku Ukryty". Zaczynał od nagrywek w piwnicy z kumplem - Lewym. Był to rok 1995. Jednakże ze względu na brak własnych podkładów Black Dogs (dawna nazwa grupy) przerwało nagrywki. Nie przestali jednak pisać tekstów, a w 1998 r. zaczęli ponownie. Mieli dużo tekstów oraz pomysłów na utwory, ale niestety dalej brakowało dobrych podkładów. Dlatego zwrócili się o pomoc do Peji, który zrobił im 6 bitów, do których ostatecznie został nagrany tylko jeden kawałek. Jakiś czas później o pomoc zwrócili się do Kozaka (P.H. Kopalnia). Ich nagrania miały się ukazać na jednej ze składanek pt. "Polski Rap-Zakazane Piosenki". Niestety nic z tego nie wyszło.

Na przełomie 98/99 r. doszedł do składu kumpel z osiedla Siwy. Wtedy zmieniła się nazwa na Kingdoom Street. Po jakimś czasie Siwy zrobił kilka bitów. Powstał wtedy projekt płyty. Prace poszły tak daleko, że zrobiona była już nawet okładka, a kolejne utwory powstawały dość systematycznie. Ostatecznie kawałki nie zostały puszczone w miasto. Usłyszało je tylko kilka najbliższych im osób.

Na początku 2000 r. Lewy opuścił K.S. i zajął się trenowaniem zapasów. Zmieniła się nazwa na Dwa Głosy. Do końca 2001 r. razem z Siwym nagrali 6 kawałków. Dnia 6 kwietnia 2001 r. zawinęli WBU do woja. Tam napisał 15 kawałków, z których 12 znalazło się na pierwszej płycie. Siwy w tym czasie poznał, Kendele, który robił bity i był zainteresowany współpracą. Po wyjściu z wojska materiału tekstowego było tak dużo, że postanowili nagrać płytę z prawdziwego zdarzenia nadającą się do puszczenia w szerszą publikę. Poznali Dj. Druga Strefa, który z chęcią udostępnił im swoje studio nagrań. Pod koniec czerwca 2002 r. gotowy był już prawie cały materiał. Jak na złość Strefie popsuł się twardy dysk. Dlatego też materiał musieli nagrać ponownie. Ale tym razem bez Siwego, który odszedł z grupy. Wtedy znowu została zmieniona nazwa na W.B.U. Później poznał Ice Mena, który załatwił nagranie tej płyty u Donia w Dillegal Studio. Płyta została nagrana w 3 miesiące. Demówka została szybko zauważona i odniosła spory sukces na poznańskiej scenie jak na debiut. Wtedy zaczęły się koncerty. Początkowo tylko w Poznaniu, a po niedługim czasie także poza miastem.