właściwe: Adolf Loewinsohn, Adam Stanisław Lewinson
pseudonimy: Jerzy Kierski, Adam Wiński, Ben-Levi
Urodzony 17 września 1902 w Warszawie, zmarł 10 stycznia 1993 w Londynie.

Ka­rie­rę za­czy­nał w Chó­rze War­sa, na­stęp­nie wy­stę­po­wał ja­ko so­li­sta w ka­ba­re­tach i re­wiach Mor­skie Oko, Sta­ra Ban­da i Hol­ly­wo­od. Po­pu­lar­ność przy­nio­sły mu sen­ty­men­tal­ne tan­ga, m.​in. Je­sien­ne ró­że, Jest jed­na je­dy­na, Każ­de­mu wol­no ko­chać, Ser­ce mat­ki czy To nie by­ła mi­łość. Był też wy­ko­naw­cą po­pu­lar­nej po woj­nie pio­sen­ki Ach, jak przy­jem­nie. W su­mie na­grał oko­ło 960 utwo­rów, wziął tak­że udział w Mię­dzy­na­ro­do­wym Kon­kur­sie Śpie­wa­czym Pol­skie­go Ra­dia, zor­ga­ni­zo­wa­nym w 1935.
Wy­stą­pił w kil­ku pro­duk­cjach fil­mo­wych dwu­dzie­sto­le­cia mię­dzy­wo­jen­ne­go, z któ­rych naj­po­pu­lar­niej­szy­mi by­ły Dwie Jo­asie z 1935, gdzie wy­stą­pił u bo­ku Ja­dwi­gi Smo­sar­skiej, Alek­san­dra Ze­lwe­ro­wi­cza i Mi­cha­ła Zni­cza, oraz Ma­new­ry mi­ło­sne, rów­nież z 1935, gdzie za­grał obok Lo­dy Ha­la­my, To­li Man­kie­wi­czów­ny, Lu­dwi­ka Sem­po­liń­skie­go, Mi­ry Zi­miń­skiej i Alek­san­dra Żab­czyń­skie­go.
W pol­skiej wer­sji ję­zy­ko­wej fil­mu Top Hat (Pa­no­wie w cy­lin­drach) wy­ko­ny­wał pio­sen­kę Che­ek to Che­ek (pol­ski ty­tuł W siód­mym nie­bie).
Po wy­bu­chu II woj­ny świa­to­wej wy­stę­po­wał po­cząt­ko­wo z or­kie­strą Hen­ry­ka War­sa we Lwo­wie, a na­stęp­nie w pro­wa­dzo­nym przez Fe­lik­sa Ko­nar­skie­go Te­atrze Woj­sko­wym II Kor­pu­su gen. Wła­dy­sła­wa An­der­sa.
Po woj­nie po­zo­stał na emi­gra­cji, po­cząt­ko­wo w po­łu­dnio­wo­afry­kań­skim Jo­han­nes­bur­gu, a od 1960 w Lon­dy­nie, gdzie miesz­kał do koń­ca ży­cia. Po 1960 kon­cer­to­wał rzad­ko.