Wu-Hae - Krzaki

Czy chciałabyś… , Czy chciałabyś…
Czy chciałabyś… , Czy chciałabyś…
Czy chciałabyś zostać w ciemnym lesie
Od swojego miasta kilometrów ze dwieście
Deszcz lałby się z nie ba strumieniami
Twoje przerażenie narastało by falami
Patrzysz w wokół a tu las i deszcz
jak długo no wiesz potrafiłabyś to znieś
Czy byłabyś gotowa do dalszej drogi
Gdyby strach sparaliżował twoje nogi
Niedaleko ciebie szeleszczą liście
Dzika bestia wyskoczy oczywiście
No ile byś tak mogła sama wytrzymać
Patrzysz wokół tępymi oczyma
Nie jesteś pewna następnego kroku
Las w górach, strasznie jest po zmroku
Wszystkie plany sensu nie mają
Gęsia skóra, włosy Ci stają
Minuty, godziny coraz szybciej uciekają
Jesteś sama wołasz o mamo!
Noc, las, krzaki i drzewa
Powiedz no powiedz jak tu się nie bać
NOC
LAS
KRZAKI
DRZEWA

A tu noc a tu las, krzaki i drzewa
Powiedz, powiedz jak tu się nie bać x4

Zagrał za ciebie on rzucił kości
Nie miej pretensji zachowaj złości
Ważne dla ciebie jest twoje życie
Marzysz o domu cichutko i skrycie
Pragniesz zobaczyć światełko w tunelu
Deszcz rozmył twoje włoski na żelu
Układałaś je rano bardzo starannie
Siedziałaś ze dwie godziny mocząc się w wannie
Mydliłaś swoje piękne nagie ciało
Wszystko to nic, dla ciebie za mało
Jesteś właśnie w nie lada opresji
Ktoś ci opowiadał o depresji
Nie słuchałaś tego zbyt dokładnie
Wszystkich masz w dupie, wyglądasz ładnie
Składnie wcale nie nie musisz mówić
Ty masz pieniądze tu nic można kupić
Na ulicy się za tobą oglądają
Gwizdają chrząkają i podziwiają
A teraz noc, las, krzaki i drzewa
Powiedz, powiedz jak tu się nie bać

A tu noc a tu las, krzaki i drzewa
Powiedz, powiedz jak tu się nie bać x4

Płaczesz po cichu, o pomoc wołasz
Zgubiłaś się w lesie, może tu skonasz
Teraz sobie zadajesz pytanie:
Czemu tu jestem – to odpowiedź na nie
Sytuacja zdaje się być patowa
Z przerażenia zaczyna cię nap... głowa
Też zimno, co raz bardziej się nasila
Dalej już nie pójdziesz, wystarczy tylko chwila
I błagalnie patrzysz w górę stronę boga
Teraz w górę patrzysz - kiedy strach i trwoga
Głosy wokół namawiają cię do kroku
Biegniesz przerażona, widzisz małe dziecko w mroku
Na swych dłoniach trzyma piękno twoich marzeń
Od tych nienawiści bardzo przykrych zdarzeń
Zwracasz się do Boga: Czy oni mnie skrzywdzili?
Pluli, poniżali moim życiem się bawili
W twoim sercu nic nic nie ma
DOWIDZENIA!