Wojciech Korda - Na pościeli, na tej białej

Na pościeli, na tej białej,
Los darował uśmiech nam,
Który z wolna się zamienił
W zapomnienia ciepły dzban.
Rozedrgany w twych ramionach,
Jak schwytany w locie ptak,
Oślepiony tobą trwałem
I spełnienia czułem smak.

Na pościeli, na tej białej,
Rozpromienił się nasz świat,
Niespodziewanie wymyślony
Pod kopułą czterech ścian.
Zatrzymany gest w pół słowa,
Pod powieką wielka łza -
Zapamiętam to na zawsze,
Na rozstania cierpki czas.

Na pościeli, na tej białej,
Jeszcze ciepły jest twój ślad
I ten ogień jeszcze płonie,
I szaleństwo jeszcze trwa.
Gdy unosił się nad nami
Wzbierający pożar krwi,
Aksamitny pejzaż ciszy
Przerwał nagle pierwszy świt.

[2x:]
Na pościeli, na tej białej,
Jeszcze ciepły jest twój ślad
I ten ogień jeszcze płonie,
I szaleństwo jeszcze trwa.
Zatrzymany gest w pół słowa,
Pod powieką wielka łza -
Zapamiętam to na zawsze,
Na rozstania cierpki czas.

Na pościeli...