Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Włodzimierz Wysocki
Włodzimierz Wysocki - Сыновья уходят в бой
Сыновья уходят в бой
Tekst dodał(a): OMAMAR51
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): hrejmer
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): OMAMAR51
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Сегодня не слышно биенья сердец,
Оно для аллей и беседок.
Я падаю грудью, хватая свинец,
Подумать, успев напоследок.
На этот раз мне не вернуться,
Я ухожу, придет другой.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Вот кто-то, решив: после нас - хоть потоп,
Как в пропасть, шагнул из окопа.
А я для того свой покинул окоп,
Чтоб не было вовсе потопа.
Сейчас глаза мои сомкнутся,
Я крепко обнимусь с землей.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Кто сменит меня, кто в атаку пойдет?
Кто выйдет к заветному мосту?
И мне захотелось, пусть будет вон тот,
Одетый во всё не по росту.
Я успеваю улыбнуться,
Я видел, кто придет за мной.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Разрывы глушили биенье сердец,
Мое же мне громко стучало.
Что все же конец мой, еще не конец,
Конец это чье-то начало.
Сейчас глаза мои сомкнутся,
Я ухожу, придет другой.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Оно для аллей и беседок.
Я падаю грудью, хватая свинец,
Подумать, успев напоследок.
На этот раз мне не вернуться,
Я ухожу, придет другой.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Вот кто-то, решив: после нас - хоть потоп,
Как в пропасть, шагнул из окопа.
А я для того свой покинул окоп,
Чтоб не было вовсе потопа.
Сейчас глаза мои сомкнутся,
Я крепко обнимусь с землей.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Кто сменит меня, кто в атаку пойдет?
Кто выйдет к заветному мосту?
И мне захотелось, пусть будет вон тот,
Одетый во всё не по росту.
Я успеваю улыбнуться,
Я видел, кто придет за мной.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Разрывы глушили биенье сердец,
Мое же мне громко стучало.
Что все же конец мой, еще не конец,
Конец это чье-то начало.
Сейчас глаза мои сомкнутся,
Я ухожу, придет другой.
Мы не успели, не успели, не успели оглянуться,
А сыновья, а сыновья уходят в бой.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDziś trochę ucichło bicie naszych serc,
Przy biesiadzie ono jest dobre.
Wraża kula mnie trafia, padam na pierś,
Na koniec podumam trochę.
Tym razem do domu nie wrócę,
Odchodzę, zastąpi mnie ktoś.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Skoczył z okna jak w przepaść, lecz przedtem rzekł:
Bracia, po nas - choćby potop.
By potopu nie było ja wybrałem śmierć
Opuszczając mój okop.
Zamykam oczy, umyka w dal przestrzeń,
Objąłem ziemię, czuję chłód.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Kto mnie zastąpi i pod kul pójdzie deszcz,
I żywy doczeka wolności.
Jeszcze pomyślałem by został nim ten,
Ten młodzik, co nie zna litości.
Jeszcze uśmiechnąć się tylko zdążyłem,
Gdy usłyszałem tupot nóg.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Wybuchy zagłusza łomot ludzkich serc,
I moje serce znów zabiło.
Lecz czuję, jak siły opuszczają mnie,
To koniec, wszystko się skończyło.
Zamykam oczy, umyka w dal przestrzeń,
Objąłem ziemię, czuję chłód.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
tłum. Henryk Rejmer
Przy biesiadzie ono jest dobre.
Wraża kula mnie trafia, padam na pierś,
Na koniec podumam trochę.
Tym razem do domu nie wrócę,
Odchodzę, zastąpi mnie ktoś.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Skoczył z okna jak w przepaść, lecz przedtem rzekł:
Bracia, po nas - choćby potop.
By potopu nie było ja wybrałem śmierć
Opuszczając mój okop.
Zamykam oczy, umyka w dal przestrzeń,
Objąłem ziemię, czuję chłód.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Kto mnie zastąpi i pod kul pójdzie deszcz,
I żywy doczeka wolności.
Jeszcze pomyślałem by został nim ten,
Ten młodzik, co nie zna litości.
Jeszcze uśmiechnąć się tylko zdążyłem,
Gdy usłyszałem tupot nóg.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
Wybuchy zagłusza łomot ludzkich serc,
I moje serce znów zabiło.
Lecz czuję, jak siły opuszczają mnie,
To koniec, wszystko się skończyło.
Zamykam oczy, umyka w dal przestrzeń,
Objąłem ziemię, czuję chłód.
Nam nie udało, nie udało, nie udało się zestarzeć,
A synowie, a synowie ruszają na bój.
tłum. Henryk Rejmer
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Włodzimierz Wysocki Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Włodzimierz Wysocki |
Komentarze (0):