Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Włodzimierz Wysocki
Popularne teksty
Włodzimierz Wysocki - Баллада о бане
Баллада о бане
Tekst dodał(a): OMAMAR51
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): hrejmer
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): JTK1964
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Благодать или благословение
Ниспошли на подручных твоих -
Дай нам, Бог, совершить омовение,
Окунаясь в святая святых!
Исцеленьем от язв и уродства
Будет душ из живительных вод, -
Это - словно возврат в первородства,
Или нет - осушенье болот.
Все пороки, грехи и печали,
Равнодушье, согласье и спор -
Пар, который вот только нам дали,
Вышибает, как пули, из пор.
Все, что мучит тебя, - испарится
И поднимется вверх, к небесам, -
Ты ж, очистившись, должен спуститься -
Пар с грехами расправится сам.
Не стремись прежде времени к душу,
Не равняй с очищеньем мытье, -
Нужно выпороть веником душу,
Нужно выпарить смрад из нее.
Здесь нет голых - стесняться не надо,
Что кривая рука да нога.
Здесь - подобие райского сада, -
Пропуск тем, кто раздет донага.
И в предбаннике сбросивши вещи,
Всю одетость свою позабудь -
Одинаково веничек хлещет,
Как ты там не выпячивай грудь!
Все равны здесь единым богатством,
Все легко переносят жару, -
Здесь свободу и равенство с братством
Ощущаешь в кромешном пару.
Загоняй поколенья в парную
И крещенье принять убеди, -
Лей на нас свою воду святую -
И от варварства освободи!
Ниспошли на подручных твоих -
Дай нам, Бог, совершить омовение,
Окунаясь в святая святых!
Исцеленьем от язв и уродства
Будет душ из живительных вод, -
Это - словно возврат в первородства,
Или нет - осушенье болот.
Все пороки, грехи и печали,
Равнодушье, согласье и спор -
Пар, который вот только нам дали,
Вышибает, как пули, из пор.
Все, что мучит тебя, - испарится
И поднимется вверх, к небесам, -
Ты ж, очистившись, должен спуститься -
Пар с грехами расправится сам.
Не стремись прежде времени к душу,
Не равняй с очищеньем мытье, -
Нужно выпороть веником душу,
Нужно выпарить смрад из нее.
Здесь нет голых - стесняться не надо,
Что кривая рука да нога.
Здесь - подобие райского сада, -
Пропуск тем, кто раздет донага.
И в предбаннике сбросивши вещи,
Всю одетость свою позабудь -
Одинаково веничек хлещет,
Как ты там не выпячивай грудь!
Все равны здесь единым богатством,
Все легко переносят жару, -
Здесь свободу и равенство с братством
Ощущаешь в кромешном пару.
Загоняй поколенья в парную
И крещенье принять убеди, -
Лей на нас свою воду святую -
И от варварства освободи!
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieRozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Rozpal banię dzieweczko i pomóż mi,
Chcę się stać tak gorący jak piec.
Na najwyższej półce nabiorę sił,
Tam wypalę wątpliwości me.
Rozanielę się cały do końca, w głąb,
Wiadro wody - i wyjdzie ten cierń.
Kult jednostki na piersi kuto mi krwią,
Ten tatuaż wrósł we mnie jak kleszcz.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Ile wiary, nadziei zabrano nam,
Tylko gorycz została i strach.
Profil Stalina na prawej piersi mam,
A na lewej Marusia an face.
Ech, wiaro bezmyślna, gdzieś ty teraz jest,
Tyle lat tu żyłem jak ten pies.
Zamieniłem nadzieję na zeka los,
Na stek bredni tak pustych jak kość.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Wspominam jak z rana wywlekli mnie dwaj
Prosto z łóżka - oprawcy z Czeka.
Jak strasznie krzyczałem, jak płakał mój brat,
Potem konwój i etap i bat.
W głuchej tajdze wśród śniegów przyszło mi żyć,
I rąbałem ja drzewa rok w rok,
Tuż przy sercu profil jego kuliśmy,
By mógł poczuć jak serca nam drżą.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Me wspomnienia mną trzęsą aż zimno mi,
Chociaż żar po mnie spływa jak deszcz.
Od grozy mych przeżyć aż w brzuchu mnie mdli,
Tu w tumanie gorącym mi lżej.
Wypełniają mą duszę dawne traumy i strach,
Niepotrzebnie przejmuję się tym.
Brzozowymi witkami chłoszczę jego twarz,
Na pohybel tych koszmarnych dni.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Od gorących odwykłem już par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
tłum. Henryk Rejmer
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Rozpal banię dzieweczko i pomóż mi,
Chcę się stać tak gorący jak piec.
Na najwyższej półce nabiorę sił,
Tam wypalę wątpliwości me.
Rozanielę się cały do końca, w głąb,
Wiadro wody - i wyjdzie ten cierń.
Kult jednostki na piersi kuto mi krwią,
Ten tatuaż wrósł we mnie jak kleszcz.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Ile wiary, nadziei zabrano nam,
Tylko gorycz została i strach.
Profil Stalina na prawej piersi mam,
A na lewej Marusia an face.
Ech, wiaro bezmyślna, gdzieś ty teraz jest,
Tyle lat tu żyłem jak ten pies.
Zamieniłem nadzieję na zeka los,
Na stek bredni tak pustych jak kość.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Wspominam jak z rana wywlekli mnie dwaj
Prosto z łóżka - oprawcy z Czeka.
Jak strasznie krzyczałem, jak płakał mój brat,
Potem konwój i etap i bat.
W głuchej tajdze wśród śniegów przyszło mi żyć,
I rąbałem ja drzewa rok w rok,
Tuż przy sercu profil jego kuliśmy,
By mógł poczuć jak serca nam drżą.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Już odwykłem od gorących par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
Me wspomnienia mną trzęsą aż zimno mi,
Chociaż żar po mnie spływa jak deszcz.
Od grozy mych przeżyć aż w brzuchu mnie mdli,
Tu w tumanie gorącym mi lżej.
Wypełniają mą duszę dawne traumy i strach,
Niepotrzebnie przejmuję się tym.
Brzozowymi witkami chłoszczę jego twarz,
Na pohybel tych koszmarnych dni.
Rozpal banię by pot się po ścianach lał,
Od gorących odwykłem już par.
Rozpal banię i niech biel pochłonie świat,
Chcę by język rozwiązał mi żar.
tłum. Henryk Rejmer
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Włodzimierz Wysocki Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Włodzimierz Wysocki |
| Rok wydania: |
1971 |
| Wykonanie oryginalne: |
Włodzimierz Wysocki |
Komentarze (1):
https://youtu.be/1dw9-NKan-Q
Włodzimierz Wysocki: Bania „na biało”, czyli „Rozpal piec, gospodyni”, tłum. ks. Mariusz Synak, Słupsk
Rozpal piec, banię grzej, gospodyni, może spiekę się w niej niczym rak
Gdzieś w kąciku razem z potem niech spłynie brud rozterek, ciężar tamtych lat
Legnę plackiem, cały zmięknę jak glina, zimny chlust zamknie do wspomnień drzwi
A tatuaż z czasów kultu Stalina w rytmie serca fioletem zacznie bić
Rozpal piec, rozpal piec, rozpal piec, podrzuć drew do białości, tak marzył się biały dzień w mroku nar
Rozpal tak, aby skruszył mi kości, by rozwiązał mi język pary żar
Ile marzeń i drzew wytrzebionych, ilem poznał nieszczęść i tras
Profil Wodza na piersi, z lewej strony, a na prawej Marinka en face
Eh, za wiarę mą ślepą i chmurną niejeden garowałem w Raju rok
Swą naiwność – czystą, piękną i durną na kopalni zamieniłem mrok
Rozpal piec, podrzuć drew do białości, tak marzył się biały dzień w mroku nar
Rozpal tak, aby skruszył mi kości, by rozwiązał mi język pary żar
Dzień pamiętam – gdy nad ranem budząc ciszę zdążyłem krzyknąć bratu parę słów
Potem mnie dwaj eleganccy towarzysze z Syberii na Sybir wieźli już
Tam daleko, na odkrywce, w pieców żarze, łykając ostry dym i gorzkie łzy
bliżej serca każdy chciał mieć tatuaże, żeby Wódz mógł lepiej słyszeć serca zryw
Rozpal piec, podrzuć drew do białości, tak marzył się biały dzień w mroku nar
Rozpal tak, aby skruszył mi kości, by rozwiązał mi język pary żar
Ta opowieść budzi dziś zimne dreszcze, ale ciepło czyści myśli w głowie mej
Z chłodu mgły, która złą skrywa przeszłość rozgrzewa mnie mokrej pary biel
Obudziły się myśli pod czaszką – widzę dziś, że zbyt późno, rad nierad
Mokrą brzózką z całych sił tnę wariacko po tej gębie, spadku mrocznych lat
Rozpal piec, rozpal piec, rozpal piec, podrzuć drew do białości, tak marzył się biały dzień w mroku nar
Rozpal tak, aby skruszył mi kości, by rozwiązał mi język pary żar
Rozpal piec - lepiej nie, rozpal piec – lepiej nie, rozpal piec…