Waldemar Kocoń - Pomoże tylko miłość

Na ten smutek, co nagle przychodzi
Co ogarnia nas chandrą serdeczną
I zabiera z chwiejącej się łodzi
Na przestrzenie bezmierne jak wieczność

Na ten smutek, co wiąże nam ręce
Sens odbiera wszystkiemu dokoła
Na ten smutek, co chyha pod sercem
Aż go nasza samotność przywoła

Pomoże tylko miłość
Co by się nam nie śniło
W niej odnajdziemy życia sens
Znajdziemy się w miłości
I wszystko się uprości
I dobrze będzie, tak jak jest

A jeśli nas zawiedzie
A jeśli nas przywiedzie
Do łez, do niepotrzebnych słów
Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów

Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów

Na to wszystko, co świat nam zawinił
Na to, że nam nie taki się marzył
Na ironię, na pozę, na cynizm
Z którym nie jest nam wcale do twarzy

Na nienawiść podstępną i durną
Do wszystkiego, co od nas jest lepsze
Którą w ludziach pokonać tak trudno
I od siebie tak trudno odeprzeć

Pomoże tylko miłość
Co by się nam nie śniło
W niej odnajdziemy życia sens
Znajdziemy się w miłości
I wszystko się uprości
I dobrze będzie, tak jak jest

A jeśli nas zawiedzie
A jeśli nas przywiedzie
Do łez, do niepotrzebnych słów
Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów

Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów

Na na na na na na naj
Na na na na na na naj
Na na na na na na na na naj
Na na na na na na naj
Na na na na na na naj
Na na na na na na naj, na na naj

A jeśli nas zawiedzie
A jeśli nas przywiedzie
Do łez, do niepotrzebnych słów
Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów

Pomoże tylko miłość
Pomoże nowa miłość
Piękniejsza i silniejsza znów