W.E.N.A. - Jestem Sam (feat. Proximite, Rasmentalism)

W.E.N.A.

Muszę wiedzieć, o czym myślisz, nawet kiedy milczysz.
To moi bracia, powiedź, jak mógłbym przynieść wstyd im?
Razem mogliśmy oczyścić świat ze zła,
zamiast patrzeć jak ten świat z wolna nas niszczy.
Wojna na mistyfikacje i odzywki,
bilans decyzji złych i tych idiotycznych,
i my w tym - nasze umysły w to wnikły.
Nie słyszałem głosu rozsądku - przemówił instynkt.
Nie ma Ciebie, nie ma mnie, nie ma nas, nie masz mnie,
nie mam jej, potrzebuję słońca jak w MIA.
Jest za późno, żeby dalej zmieniać się,
kiedy wracasz, niebo nadal nie otwiera się,
jestem sam.

MAŁPA:

Gdy przyjdzie zbierać żniwo, na ścianach rozmazać szkarłat,
postawię wino innym, u których próg się otarła.
Będę stał u bram, ja i armia,
która czeka na rozkaz jak jeden wariat,
w niej gotów u wrogów siać postrach.
Witać świt z dźwiękiem sygnału,
brodzić w krwi aż po rzemień naszych sandałów.
Choćbym upadł gdzieś pod naporem ich ostrzału,
będę prężył pierś w stronę naszych sztandarów
pod palącym słońcem, gotując się w swoim gniewie,
jestem sam, bo każdy wokół martwi się o siebie.
Więc szereg ofiar bogom składając na ręce,
walczę sam jak każdy z tych, którzy poprzysięgli zemstę.

JINX:

Nie wierzę w funk i w nas, nie wierzę w miłość,
zostawmy bajki, szans zbyt wiele już było.
Zażyłość, której czas minął z chwilą,
gdy zatrzymałem blask, nie martwiąc się na wyrost.
Nie dasz mi zginąć - wierzyłem, gdy tahykardia
nie pozwalała słowom znów wyrwać się z gardła.
Kolejny ruch, na który czekałem od dawna,
spośród wszystkich snów odebrałaś mi background.
Rośnie żal w nas - niepotrzebnie obojgu,
zostawmy sarkazm. I wciąż tak daleko do sportu,
bliżej do jointów i teraz tylko ich bukiet
wypełnia to, co zostawiłaś po sobie - lukę,
jestem sam.

RAS:

Mówią, żebym pilnował przyjaciół, prawdziwy jeden na stu.
Każą mi trzymać wrogów blisko, nie wiem na chuj.
U mnie się nie patrzy na nich, nie wiem jak tu.
Jeśli dasz mi swoich ludzi to ich dzielę na pół.
Połowa zawsze będzie obok, połowa Cię przekreśli.
Moje życie to instrukcja jak się przebić bez koneksji.
Nie musimy trzymać razem, pokaż plecy bez pretensji.
Spoko, Zubilewicz - słońce świeci, gdy odeszli.
Im lepiej dla mnie, tym gorzej dla nas,
po sukcesie sam na barykadach.
Prawda boli, chodzę po jej śladach,
jestem sam!