Tytuz - Zapal Znicz (feat. Pierwsze Skrzypce)

Zapal znicz, podnieś w górę dłoń,
Za swych wszystkich braci którzy,
W jednej chwili gdzieś odeszli stąd,
Zapal znicz, i proszę schowaj broń,
To nic nie da bo w sercu nosisz ból,
Narazie nie zabijesz go,

Umarł i żył, ten co dał ci życie,
Dał ci miłość i tlen,
Ten co pozostawił w twoim sercu swój dym,
Mówił ci, że życie jest jak sen,
Słuchaj i walcz, nie daj sobie wmówić,
Że to zły jest ten świat,
Musisz to pamiętać to dziś wszystko co masz,
Rozpal sobie ogień tak jak znicz,


Światło zapalić, to żyje w naszych głowach,
Dopóki tli się żar, nie idź w górę po tych schodach,
Nie pamietam twojej twarzy teraz, nie liczę dni,
Nikt nie posiądzie prawdy ty zapal znicz,
Światło za Ciebie póki bije mi serducho,
Dopóki wdycham tlen czysty sen życie nauką,
Was nie ocenię za plecami żenią kit,
Nikt nie posiądzie prawdy ty, zapal znicz,

Tak za pamięci zapalę znicz za pamięcią,
Akcja pamiętnych jak pod arsenałem co daje talent,
To pare momentów co piękne i kilo złotych,
Na to, że w tym co robimy sens jest,
Znicz za mistrzów co umieli grę zmienić,
Kolejny za mistrzów człowieczeństwa jak pielik,
Nowy zapala się z każdym wersem,
Aż płoną chodniki jak raz Krakowskie przedmieście,

Zapal znicz, podnieś w góre dłoń,
Za swych wszystkich braci którzy,
W jednej chwili gdzieś odeszli stąd,
Zapal znicz, i proszę schowaj broń,
To nic nie da bo w sercu nosisz ból,
Narazie nie zabijesz go,

Pozostały wspomnienia i płyta z marmuru,
Żegnał go śpiew grabarzy i anielskiego chóru,
Śpiew rodziny w rozpaczy moment co wszystko wybaczy,
Dopiero kiedy odszedł, dotarło ile znaczy,
Schylone głowy przyjaciół poznać go mieli zaszczyt,
Z którymi żyje jak by z góry nikt nie patrzył,
Byłem tez w tym tłumie czułem rachunek ich sumień,
Oraz obawy i strach ze tez pójdziemy do trumień,

Zapalam znicz bliskim, których tu nie ma,
Zapal nam znicz kiedy przytuli już ziemia,
Mam zamiar być zapalać znicz,
Mam dawać styl słowem wykuty w numerach,
Zapal znicz dziś masz to pamiętać,
Jak zapach krwi gdy masz ją na rekach,
Zapalam znicz mam tak jak wy,
Na śladach dym i miasto gra w sercach,

W sobotę krzesła przy naszym stole,
Zaplam znicz przy nich,
Za tych co spojrzeli w oczy przeznaczeni,
Bestie będą pokutować my będziemy ich winić,
Za to, że zasiałeś śmierć przez to nasz się świat zmieni kiedy,
Patrzę w lustro widzę, że tam jest pusto,
Zapalam znicz dla tych, którzy zmienili nasze jutro,
Którego cześć w jeden dzień zadeptano,
I buduje je by z wami godnym być i razem stanąć,

Zapal znicz, podnieś w góre dłoń
Za swych wszystkich braci którzy,
W jednej chwili gdzieś odeszli stąd
Zapal znicz, i proszę schowaj broń,
To nic nie da bo w sercu nosisz ból
Na razie nie zabijesz go

Wciąż brakuję mi szacunku,
Choć tak bardzo chciała się mną zająć,
W przeciwieństwie do niej życia nie da się wynająć,
I choć wszyscy w standardzie ją mają gratis,
To jak patrzę na niektórych co spłacają ją na raty, wariaty,
Zanim sczernieją tu szaty na mogę mówić o tym teraz,
Fan tego siedzi tam sam podziurawiony od ran nie bawi go Mendelson,
Ma na to plan nie związany z agresją,
Niech płonie ten płomień na czerwono niebiesko,
Przypomina o tych, którzy przeszli tu piekło,
I jak od ognia szkło nie jedno serce pękło,
Za miłość jedność i braterstwo nie tylko,
Memento mori ale też życia piękno,
Jak pięćdziesiąte piętro nie mów co chcesz zrobić z tym,
Pod nogami znicz i teraz tu pomyśl,
Jak tu się dogadać z sobą a nie kiedy biją dzwony,

Zapal znicz, podnieś w góre dłoń
Za swych wszystkich braci którzy,
W jednej chwili gdzieś odeszli stąd
Zapal znicz, i proszę schowaj broń,
To nic nie da bo w sercu nosisz ból
Narazie nie zabijesz go