The Mission - Who Will Love Me Tomorrow?

Ona nadaje mi kolorów, białe wino i roże
I wtedy malujemy nasze twarze, pudrujemy nosy
Daje mi swoją aureolę, wieszam ją obok swojej
Czyta mi Mishimę* jak walentynkę w miesiąc miodowy
Jest architektem przyjemności, modeluje fontanny
Prowadzi mnie przez chmury na szczyt najwyższej góry
Przemierzamy niebiosa na rydwanie, ktory pożyczyliśmy
Tej nocy jest moją kołyską
Ale kto będzie mnie kochał jutro?

Próbując pozbyć się uzależnienia** Cindy zrzuca lustra ze ściany,
Chodzi boso po szkle i potyka się w sali
Przebija papierowe tygrysy szpilką, którą pożyczyła
Tej nocy jest moją poduszką, więc
Kto będzie mnie kochał jutro?

Czy muszę śpiewać tak nisko, by znaleźć się tak wysoko?
Nie mogę się oczyścić z demonów, nie wiem dlaczego
Moje serce czuje się jak pole bitwy i wszyscy moi żołnierze leżą zabici
Już nigdy nie odzyskam czystości, nigdy nie odzyskam niewinności

Wita mnie niczym syrena, a jej blask mnie oślepia
Zaprasza mnie do swojego lochu obiecując chłostę
Z uśmiechem jak blask słońca igrającym na jej ustach
Pokazuje mi swoje kolekcje motyli, ran i batów
Paznokciami jak pazury zostawia mi pamiątki
Jak rowy na moich plecach, kąpie je łzami o słodkim zapachu
Czuję się jak aktor w sztuce ,,kochany przyjaciel w cierpieniu"
Tej nocy jest moim azylem, ale
Kto będzie mnie kochał jutro?


*Yukio Mishima, właściwie Kimitake Hiraoka – japoński prozaik, poeta, dramaturg i eseista, uważany za jednego z najważniejszych japońskich pisarzy XX wieku.
**going cold turkey- idiom oznaczający pozbywanie się jakiegoś uzależnienia, leczenie się z niego, trudno określić co znaczy w kontekście piosenki