Suwabe Junichi - Hikari to Kage no Kyori

Im bardziej ta samotność jaśnieje, tym odleglejszy jest cień
Ręka, którą do ciebie wyciągałem, już nie może cię dosięgnąć
Nie możemy cofnąć czasu, tak samo przewinąć przyszłości przed nami
Ty i ja nie możemy się wrócić, więc pokażę ci na co mnie stać

Ponieważ byłem zbyt szczery, światło i cień zostały rozdarte
Własnymi siłami mierzyliśmy się się z przeciwnościami
Nie znamy słów, by zmniejszyć odległość, która nas dzieli
Jednak spotkamy się, byśmy mogli opowiedzieć o swym bólu

Tak długo, jak masz słabe, utajone światło, będzie ci tylko przeszkadzało
Rozumiesz to, co nie ? Dlaczego jego blask jest niewyraźny
Nawet jeśli ta droga jest ciężka, nie poddam się
Z pomocą wszystkich ukończę swój własny styl

Jeśli w dzisiejszej walce nie znajdę odpowiedzi
Czy jest sens w odczuwaniu tej irytacji ?
To od fundamentów powinniśmy byli zacząć na początku
Mimo iż wydawało nam się, że tego nie potrzebujemy

Ktoś taki jak ty nie może ze mną wygrać
Robię to, bo znów chcę ujrzeć twój uśmiech
Nie ważne, jakie światło ze sobą weźmiesz
Nie ma znaczenia, jak bardzo odseparujemy się od siebie
Jesteś zbyt miękki
Pomimo iż jesteś zbyt daleko
Nie sprawisz, że wrócę
Nie potrafię sprowadzić cię z powrotem
Haha
Wiedziałem
Aż nie osiągnę swego limitu
Nie poddam się
Zawsze jestem poważny

Ponieważ byłem zbyt szczery, światło i cień zostały rozdarte
Własnymi siłami mierzyliśmy się się z przeciwnościami
Nie znamy słów, by zmniejszyć odległość, która nas dzieli
Gdzieś w głębi mego serca

Jeśli w dzisiejszej walce nie znajdę odpowiedzi
Czy jest sens w odczuwaniu tej irytacji ?
To od fundamentów powinniśmy byli zacząć na początku
Mimo iż wydawało nam się, że tego nie potrzebujemy