Sabaton - En Hjältes Väg

Patrz i podziwiaj wspaniałe chorągwie
W świetle płonących pochodni
Sprawiają że serca płoną i biją szybciej
W bitewnym duchu, miód chlapie i brzęczą puchary!
Rozgląda się wśród równych sobie, syn bogów
Potomek śnieżyc i mrozu
Pogodził się z przeznaczeniem najemnika
Dopóki jego miecz nie pokryje się rdzą
Kiedy świt krwawi walczą jak bracia
A słońce jest czerwone jak krew

Jak Sigfried w krainie Fafnira
Pośród niebezpieczeństw,intryg i zdrady
Utrzymywał w sile swego ducha i ciało
W ciągu krwawej gry bohaterstwa
I za każdym razem gdy wzywa go wicher wojny
Odpływa w płonącą podróż
Gładzi czule policzek swej kobiety
Lecz w żelaznej dłoni dzierży swój miecz
Ostrze jest wyciągnięte
Godzina wilka nadchodzi
Naprzód - po chwałę i śmierć!

Szlachetna krew kotłuje się w jego żyłach
Nie straszne mu poświęcenie życia
Jego serce jest wypełnione odwagą bohaterów
Na drodze do kolejnego natarcia
Ten, który pragnie podążać ścieżkami herosów
Robi co musi i może
Nie ustępuje, stoi tam gdzie stoi
By upaść i zginąć jak mąż (mężczyzna)
Zostało to napisane krwią, że uczynki za życia
Stają się ostatecznym wyrokiem dla duszy

Wśród opadających liści dębu, zwycięstwo jest przypieczętowane
Bez strachu staje w obliczu bitwy
Chwała jego czynów przyciąga uwagę
Należy o tym pamiętać po wsze czasy
Ścieżka bohatera jest ścieżką zdradliwą
Nieliczni dowiedzieli się że prowadzi przez krew, ogień i wojnę
I kończy się na grobach bohaterów
On nie ogląda się za siebie, nie patrzy wprzód
Rozpoczyna swój ostateczny szturm
Spójrz jak pada bezsilnie, Walkirie wzywają
On zabija - w drodze do Walhalli!
Bohater na drodze ku Walhalli!