Rover x Skor - Skazani Na Samotność (BraKe Blend)

[Rover]
Zapytaj ulic, gdzie mnie znajdziesz,
w bruku poszukaj śladów zmartwień nim wrócę do domu.
Zasnąć obok, w pokoju, rano, gdy skoczysz z mordą
przycisnę szybę Twoją głową, powiem, że chce żyć osobno.
Czas minie, obrót chwil zamieni w sekundę,
sekunda zamieni się w rok, odkąd ściany są puste.
Mężczyźni płaczą, ja raczej czuję ulgę albo pustkę,
albo pustkę i ulgę, nie czuję nic tak pokrótce.
Teraz mi wystaw paragon spojrzeń i gestów,
słów, które niesiesz ponad horyzont kontekstu.
Powiedz, że życie ze mną nie ma sensu,
bo poligamia ze swoich suk nie czyni jeńców.
Zostaw cierpliwość dla mędrców, dzieci dla ojców,
małżeństwa tym, co zamiast pieprzenia chcą rozmów.
I kurwa pozwól żyć, tak po prostu.
Aż zacznę czuć jak Ty, tak po prostu...

[Ref.]
Jak tu żyć? Kiedy iść nie mamy już dokąd i po co
O czym śnić? Kiedy najgorsze koszmary przychodzą nocą
Jak znaleźć dziś nasz cel, gdy wokół lśni głupców złoto
A pośród tych chwil wciąż płynie ten potok i łzy co przestały już ufać oczom.

[Skor]
Od lat szukał miejsca, milczał gdy krzyczał tłum,
Chciał odrobiny szczęścia by ukoić swój ból,
Szukał sensu w treściach, słów gdzie ciszy sześcian,
serce pękało w pół, a on za nic nie mógł przestać.
Mówił: "Muszę przetrwać" i ufał, że się uda,
nawet gdy obłuda zamieniała w popiół cuda,
a świata ułuda wpędzała go w samotność,
czuł ją tak mocno, że prawie mógł jej dotknąć.
Cały czas pod prąd szedł i poszukiwał,
jedynego ogniwa które zło serc wyrywa,
i powoli odkrywał wybierając szaleństwo,
taniec z poezją, z zaciśniętą pętlą.
Tak gonił piękno, że aż zgubił drogę,
chcesz to Ci opowiem o tym jak upada człowiek,
i jak zabijają fobie, go w żalu i w gniewie,
w obłędu powiewie, bo już sam kurwa nie wie.

[Ref.]
Jak tu żyć? Kiedy iść nie mamy już dokąd i po co
O czym śnić? Kiedy najgorsze koszmary przychodzą nocą
Jak znaleźć dziś nasz cel, gdy wokół lśni głupców złoto,
a pośród tych chwil wciąż płynie ten potok i łzy co przestały już ufać oczom. x2