Rover - Roadtrip

Nie mieliśmy prostych dróg
Nie mieliśmy skrzydeł by nie ranić stóp
W Passaic'u rozbujaliśmy kilkadziesiąt głów
Choć ochroniarz nie chciał wpuścić mnie za strój
New York - byliśmy raz
Na trzy miesiące, ponad wymiar godzin prac
Pamiętam, że miałem oddać w Kielcach hajs
Trzy koła za bilet i na życie start
Mirek ćpał, ja pisałem rap
Mirek płacił dziewczynom a ja chciałem spać
Na siedem godzin przed wylotem widzę go ostatni raz
Mirek płaczę, ja śpiewam "Baby don't cry"
Wracamy - zostaje kilka spraw
Rozmowy z Gram-X'em o tym przed kim mamy grać.
Kilka kolaburacji ludzi, których nie chcę znać,
Wstyd, bo nie zawsze byłem, jaki bym chciał
I może warto, przyznać się do wad,
Odróżnić Truelife od Daylife i Daylife od Truelife
I zobaczyć, że tak naprawdę twój świat
Jest tyle wart co doświadczeń smak, dziecino.

Nie bój się żyć, wyjeżdżać i wracać
Poznawać tych innych ludzi, te inne miasta
Oddychać, dotykać, pamiętać, doświadczać
Miejscowe cele, droga do nich to praca. x2

Nie mieliśmy prostych dróg
Nie mieliśmy skrzydeł by nie ranić stóp
Jedziemy tą autostradą znów
Od świtu słońca, aż po księżyca nów
Londyn, Amsterdam, Paryż, Zurych - pochwal się
Ziom, przestań pierdolić bzdury
Zobaczyłem te miejsca, by mieć otwarty umysł
I bynajmniej nie jest to dla mnie powód do dumy
Nie robię sobie zdjęć, siadając na obce fury
Nie cykają mi fotek, gdzie w tle mam góry
Mam pociąg do natury, do kultury
Do tych murów w których żyję lud z innej struktury
Nie umiem patrzeć jednym wąskim torem,
Dlatego, biorę aparat, łapię magiczny moment
Coś jak pierwszy grind na poręcz
Jak jej uśmiech po tym (eej), masz swoją drogę

Nie bój się żyć, wyjeżdżać i wracać,
poznawać tych innych ludzi, te inne miasta.
Oddychać, dotykać, pamiętać, doświadczać,
miejscowe cele, droga do nich to praca.