Romantycy lekkich obyczajów - Przyszła Zaspana

Przyszła zaspana wczorajszym świętem
na twarzy mętna, tania moralność
kilka butelek brudne jej włosy
gdzieś zostawiona w kącie witalność
powiedz że niosło zapachy lata
wyblakły perfum na jej nadgarstkach
dziwne uczuciem że obok siadła
przyszłości bytu nie wielka garstka

Nic nie mówiła a jednak zgadła
po co oddycha chłopiec ten w trampkach
jeden z oddechów natychmiast skradła
schowała spragnione usta niemrawe
słuchała wzrokiem rozpraw mentalnych
dialogów prawdach co dają obawę
pierwsze jej słowa w jego kierunku
zatrząsły niebem pod jego sercem

lekko wprawiony po tanim trunku
chciał nieświadomie dotknąć jej rękę
poczuć jej zapach i kolor duszy
odgadnąć wszystkie sekrety jej zmysłów
chciał namiętności ogień zapruszyć
ominąć siłę wszystkich złych przysłów

ona skupiona tonęła w słowach
gdy jego głos opadał na brzuchu
czuła wibracje ciepło zdziwienia
świat zwolnił tępa stanął w bezruchu
padło zaklęcie z alchemii księgi
nienamacalne jak dłoń jej wtedy
jak to mężczyzna siedząc na ziemi
z niebem się spoił duszy kobiety
jak to kobieta siedząc tuż obok
ze swego nieba dała mu obłok

Schowała cicho mu do kieszeni
by go odnalazł później w przyszłości
spotkać się było ich przeznaczeniem
w śród tej pijanej głupiej ludzkości
czasu niewiele minęło z lekka
gdy po raz drugi ujrzał ją w tłumie
jak opętany przemyślał życie
ona wpatrzona jak na abstrakcje

on wiedział wszystko bo chciał zrozumieć
wtedy na ziemi czół tą wibracje
podszedł powoli w rytm jej oddechu
chociaż serce zmylało kroki
spojrzał głęboko chodź na bezdechu
zobaczył wszystkie jej nieba obłoki
więc podświadomie przytulił do siebie
cały swój świat krzycząc "szukałem ciebie"