Roch - 10 pytań

Wciąż widuję ludzi, co gapią się w przyszłość,
Zdziwieni, zmęczeni, chcą znać rzeczywistość,
Raz piją, raz płaczą, a gdy się bogacą to tracą coś
W tym morzu szarości, szukając ludzkości,
Próbuję odnaleźć, choć nie jest to najprostsze wcale
Choć mały płomyczek, plan drogi przez życie
Lub lek na zło

Czy ja mogę wiedzieć, czemu ja,
Mam wciąż żyć nie znając swego losu,
Może trzeba zbawić świat, może stoczyć tysiąc walk,
Może znaleźć sposób? x2

I chodzę po ziemi, a chmury mam w głowie
Nie grzeszę, bo robię to, co robi każdy człowiek
Jak kocham to niszczę, jak pragnę to milczę,
Jak mało kto…
Może odpowie mi ktoś, jak długo tak będzie,
Że cały świat wokół niszczeje, głodnieje
Na oczach swych proroków,
Gdzie szukać nadziei?
A może tak z boku czy ktoś mi odpowie, co może człowiek?

Czy ja mogę wiedzieć, czemu ja,
Mam wciąż żyć nie znając swego losu,
Może trzeba zbawić świat, może stoczyć tysiąc walk,
Może znaleźć sposób? x2

A może gdzieś słońce na niebie kończy bieg, tam będzie lepiej żyć...
Mam dziesięć pytań, a na razie spytam o odpowiedź na jedno z nich,
Bo może gdzieś słońce na niebie kończy bieg, tam będzie lepiej żyć.

Mam dziesięć pytań, a na razie spytam o odpowiedź na jedno z nich,
Bo może gdzieś słońce na niebie kończy bieg, tam będzie lepiej żyć.

Mam dziesięć pytań, a na razie spytam o odpowiedź na jedno z nich,
Bo może gdzieś słońce na niebie kończy bieg tam będzie lepiej żyć.

Mam dziesięć pytań, a na razie spytam o odpowiedź na jedno z nich…