Rishloo - To Tame The Temporal Shrew

idź przez niewypowiedziane by dać świadectwo niewidzialnych rzeczy, tym co ich nie widzą
dopóki nawoskowane, płowe, niechlujne włosy są normą w miejscu, gdzie trzymają mnie by oddzielić ducha od ciała

syć się widokiem i oddechem, gdy życie się chwieje
czekając na westchnienie, przekrocz granicę wyobraźni
migawka jest nieśmiała, film ciemnieje – widziany wyblakłymi oczami, trójca czeka (?), w pełni zadowolona by spalić tych dwoje, co czują się dobrze widząc jasne światło, wychodząc naprzód
by powitać widmowe zakłócenia klatek, wszystkie te dziewice wołające o pośpiech
patrz jak powstaje satyr – by ucztować za zamkniętymi oczami

dziwna jest, ach ta obdarowująca śmiercią diva
mówi mi o potrzebie z pewną niechęcią
będziemy tańczyć oszołomieni gorączką
by uciec od knutego przez nią losu
jestem zawstydzony gdy płomień sprzedaje mi blask
do latarni uczynionej z mej skóry
czy szwy wytrzymają te podróże?
jeśli głód rozrywa je od środka?
gdy sięgam przez ten korytarz – znajduję ciebie i tańczymy po kres wieczności
a próżnia jest ni pełna ni pusta, gdy zaczyna się pieśń naszej wieczności