Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Radical Face
Popularne teksty
Radical Face - Second Family Portrait
Second Family Portrait
Tekst dodał(a): perallie
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): JB66
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): perallie
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
My life started slow in a town of idle minds
Our daydreams filled the space between our simple drama
And my mom was strange, but she'd always liked to sew
And all my clothes smelled like the room I was born in
My dad was calm, never used two words when one would do
And my brother's hands were mischief-bent with no will to stop 'em
And on the whole we lived simply and day to day
Our fears were trivial, they always died with every sunset
When I was twelve my affliction came to light
And I was told that some things I heard were only there in my head
But I couldn't tell which were real and which were not
And the question loomed over all I did whether i could trust it
And I guess over time it became too much
And I was sent away at my mom's behest because she'd grown to fear me
Now I live up north in the house full of broken heads
And my father comes and visits me whenever he can afford it
Sometimes at night when the voices quiet down
I find a hope that I'm missed and that they haven't forgot me
Our daydreams filled the space between our simple drama
And my mom was strange, but she'd always liked to sew
And all my clothes smelled like the room I was born in
My dad was calm, never used two words when one would do
And my brother's hands were mischief-bent with no will to stop 'em
And on the whole we lived simply and day to day
Our fears were trivial, they always died with every sunset
When I was twelve my affliction came to light
And I was told that some things I heard were only there in my head
But I couldn't tell which were real and which were not
And the question loomed over all I did whether i could trust it
And I guess over time it became too much
And I was sent away at my mom's behest because she'd grown to fear me
Now I live up north in the house full of broken heads
And my father comes and visits me whenever he can afford it
Sometimes at night when the voices quiet down
I find a hope that I'm missed and that they haven't forgot me
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMoje życie zaczęło się powoli w miasteczku bezczynnych umysłów
Masze marzenia wypełniła przestrzeń między naszym prostym dramatem
Moja matka była dziwna, ale zawsze lubiła szyć
A wszystkie moje ubrania pachniały tym pokojem,w w którym się urodziłem
Mój ojciec był spokojny, nigdy nie używał dwóch słów gdy mógł użyć jedno
A ręce mojego brata były figlarnie rozciągnięte bez woli ich powstrzymywania
I na ogół żyliśmy prosto, dzień po dniu
Nasze obawy były banalne, zawsze umierały z każdym zachodem słońca
Kiedy miałem dwanaście lat moja przypadłość wyszła na jaw
I powiedziano mi, że pewne rzeczy, które słyszałem były tylko w mojej głowie
Ale nie mogłem powiedzieć, które były prawdziwe, a które nie
A pytanie wisiało nad wszystkim co zrobiłem, czy mogłem temu ufać
I zgaduję, że z biegiem czasu to stało się zbyt wiele
I zostałem wysłany daleko, na życzenie mojej matki bo ona wzrosła to mojej miary
Teraz mieszkam na północy w domu pełnym rozbitych głów
I mój ojciec przychodzi odwiedzać mnie kiedy tylko sobie na to pozwoli
Czasami w nocy kiedy głosy się uspokoją
Znajduję nadzieję, że za mną tęsknią, i że o mnie nie zapomnieli
Masze marzenia wypełniła przestrzeń między naszym prostym dramatem
Moja matka była dziwna, ale zawsze lubiła szyć
A wszystkie moje ubrania pachniały tym pokojem,w w którym się urodziłem
Mój ojciec był spokojny, nigdy nie używał dwóch słów gdy mógł użyć jedno
A ręce mojego brata były figlarnie rozciągnięte bez woli ich powstrzymywania
I na ogół żyliśmy prosto, dzień po dniu
Nasze obawy były banalne, zawsze umierały z każdym zachodem słońca
Kiedy miałem dwanaście lat moja przypadłość wyszła na jaw
I powiedziano mi, że pewne rzeczy, które słyszałem były tylko w mojej głowie
Ale nie mogłem powiedzieć, które były prawdziwe, a które nie
A pytanie wisiało nad wszystkim co zrobiłem, czy mogłem temu ufać
I zgaduję, że z biegiem czasu to stało się zbyt wiele
I zostałem wysłany daleko, na życzenie mojej matki bo ona wzrosła to mojej miary
Teraz mieszkam na północy w domu pełnym rozbitych głów
I mój ojciec przychodzi odwiedzać mnie kiedy tylko sobie na to pozwoli
Czasami w nocy kiedy głosy się uspokoją
Znajduję nadzieję, że za mną tęsknią, i że o mnie nie zapomnieli
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Ben Cooper Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):