Pokahontaz - Niflheim

1.
To jest
Proste, ale nie jest łatwe, wiem, jakim
Ostrzem tniemy między dobrem, złem. Jakim
kosztem chcemy mieć spokojny sen
Rollercoaster, ciśnienie atmosfer. Walczymy o
postęp, niebo nocne, wzrok na cel, fale
Mocne, krok w mrok, w ręce ster
Obok suną lotniskowce wyższych sfer
My jak owce, do tego wodowstręt. To jest
oczywiste - bo nikt nie chce żyć jak strzęp. I nie
wszystkie myśli masz z połyskiem, man. Sercu
bliskie stają się dziesiątki scen, kiedy
Mgliste ponad rzeczywiste. Robię sobie
listę, chcę, by tak wyglądał dzień. Dam radę
mówię. Potrzebuję zrobić czystkę, tlen, a jadę
Niczym w weekend z piskiem, dzień bez wen, mam wadę
Nieodporny na system i iskrę

Ref.
To nie konflikt
Zbrojny, w głowie kłębią się demony wojny. Mam
tam niespokojny stan, jakby spadały bomby.
Jestem sam, przytomny, skłonny być rozsądny.
Wokół powietrzne trąby. Niflheim. /x2

2.
To jest
Łatwe, ale nie jest proste, kto jest
Zawodowcem liczy forsę, patrzę w portfel, dno poszły
Konie po betonie na manowce, (o!) robię
To, co mi się chcę, a nie to, co chcę, wio! Widzę
postęp, przynajmniej nie poszło szkło, nie
Będę sportowcem póki co, mam w dupie to, jestem
Lirycznym zamachowcem, suki, po, po, po! Pod
lodowcem żyję, piszę, owszem, może jestem
Głupi, ale robię to dla sztuki, sto na
Sto, i jeszcze o mnie usłyszycie, tylko zmienię
Tło, muszę się skupić, w końcu jestem Fo, a co jak
Co, wiem, co to jest flow, więc pieprzę to. Zatykam
luki, zamykam łuki, pędzę jak Suzuki i
Będę tu dopóki, aż zdobędę te nauki. Nowa
wiedza - starodruki, walka z drugim mną. Czuję
wiosnę, na ostatniej półprostej

Ref.
To nie konflikt
Zbrojny, w głowie kłębią się demony wojny. Mam
tam niespokojny stan, jakby spadały bomby.
Jestem sam, przytomny, skłonny być rozsądny.
Wokół powietrzne trąby. Niflheim. /x2