Pocahontas - Ten za łukiem rzeki świat

Gdy wchodzisz w rzeki nurt drugi raz
Wiedz, że to rzeka jest już nie ta
Bo woda ciągle płynie, wciąż się zmienia
A gdyby jej prąd chciał ponieść nas, tam gdzie bezkresna mgła
I odsłonić znany tylko nam z marzenia:

Ten za łukiem rzeki świat, ten za łukiem rzeki inny świat!
Przyzywa mnie!
Ten za łukiem rzeki świat - daleki brzeg
Tam gdzie krzyki mew.
Lecz któż to wie...
Co przyniesie jutro mi, ten za łukiem rzeki świat...
Co lśni... Marzeń mych świat…

Przeczuwam go za pasmem gór
I tam gdzie wodospadów chór
Lecz ciągle słyszę ten rozsądku sygnał
Solidny mąż co trwały dom wznieść dla mnie będzie mógł
Nie troszcząc się, że dziś go z serca wygnał:

Ten za łukiem rzeki świat, ten za łukiem rzeki świat!
Przyzywa mnie!
Ten za łukiem rzeki świat - daleki brzeg
Tam gdzie krzyki mew!
Lecz któż to wie co przyniesie jutro mi, ten za łukiem rzeki świat....
Ten za łukiem rzeki świat...

Czy mam wybrać prosty los, jak uparty bębna ton?
Moim mężem ma być on?
Czy sen najcudowniejszy zgasł....

Czy wciąż mi dajesz, panie mych marzeń, ten za łukiem rzeki świat...?