Piotr Fronczewski - Zupa

Umówiłem się z nią na dziewiątą
Szef splajtował, więc nie dał a conto
Nie będziemy szaleli do rana
W grę nie wchodzi kieliszek szampana
Trochę przeto ogarnę chałupę
I zaproszę Cię - miła - na zupę!
Mam zup zapas po cenach poprzednich
W dawny czas tylko biedni je jedli
Puszczę płytę, siądziemy vis-a-vis
I wiosłując w talerzach łyżkami
Będziesz gwiazdką nad moim niebem
Nierozłączni jak ta zupa z chlebem
Telewizor zapalę następnie
Posłuchajmy, co tam mówią w Sejmie
Nie wierz, miła, i oku, i uchu
Jest mi dobrze, choć burczy mi w brzuchu
Zamiast kwiatów, co zbędne są całkiem
Podaruję Ci, miła, zapałki
Przyjmij mego oddania perełkę
Podzielimy się całym pudełkiem
Uciekł tramwaj ostatni, no trudno
Odprowadzę Cię pieszo, na brudno
Nasza miłość trwać będzie do czasu
Wyczerpania zup moich zapasów

Wtedy inny Cię weźmie do siebie
Inny poda Ci swą zupę z chlebem
Od mej klęski silniejszy jest smutek
Że Cię, miła, mieć można za zupę

Wtedy inny Cię weźmie do siebie
Inny poda Ci swą zupę z chlebem
Od mej klęski silniejszy jest smutek
Że się puszczasz za zupę, za zupę!