Piotr Bukartyk - Inne kraje

Niczego mi nie brakowało, byłem karmiony i kochany
Rodzina ciężko pracowała, bym żył w warunkach cieplarnianych
Nikt mi uwagi nie odmawiał, chłonąłem rzeczy i zjawiska
Tata mnie woził do Wrocławia, bym mógł oglądać słonia z bliska

Choć czasy były nie szczególne
Klimaty raczej nieciekawe
No czy pomyślał byś jak niewielu dziś zdaje sobie sprawę,
Że to co widzisz wokół teraz, a co w pamięci pozostaje
no nie pomyślałbyś to dziś dwa całkiem różne kraje
tak, tak…

Dyplomowanym filozofem
już raczej chyba nie zostanę
Taki tam grajek, śmieszne trochę
Nadzieje we mnie pokładane
i ich żałosną katastrofę
Jakoś przełknęli mama z tatą
I nie wiem co dziś myśleć o tym
i komu mam dziękować za to że…

Że czasy były nie szczególne
Klimaty raczej nieciekawe
No czy pomyślał byś jak niewielu dziś zdaje sobie sprawę,
Że to co widzisz wokół teraz, a co w pamięci pozostaje
no nie pomyślałbyś to dziś dwa całkiem różne kraje x2

A kiedy ktoś z tamtych lat
„Jak Ci tam leci?” spyta głupio
„To jasne że super” i uśmiechaj się
Już zna się tę grę, się wie jak mówić
Żeby brzmiało szczerze, wszystkich nabierzesz
Tylko siebie nie... o nie…