Piotr Bukartyk - Ach, ach, ach (synuś)

Dawno nie śpiewałem o miłości
Choć uczucie to mi nie jest obce
Lecz wyrazić jest je trudno dość mi
Dość nieśmiałym bowiem jestem chłopcem

Swój na życie ma to wpływ i kiedy
Z perspektywy czasu na nie patrzę
To choć zadowala mnie od biedy
To ciut by jednak mogło być bogatsze

Ach, ach, ach, dobry Boże pomóż
Ach, ach, ach, tak mi serce bije
Ach, ach, ach, zaraz chyba komuś
Rzucę się na szyję, ach

Mama mówi mi, że to za wcześnie
Kobiecego wszakże pragnę ciepła
I zdarza się, że jakaś pani we śnie
Głaszcze mnie po głowie, mówi „nie płacz”

Oraz, że mnie bliżej pozna chętnie
Jeśli nic bym przeciw temu nie miał
Potem zaś odkrywa mój potencjał
Co jak dotąd tylko we mnie drzemał

Ach, ach, ach, dobry Boże pomóż
Ach, ach, ach, tak mi serce bije
Ach, ach, ach, zaraz chyba komuś
Rzucę się na szyję, ach

Sprawy to zawiłe, a ponadto
Wkrótce wszak mi stuknie lat pięćdziesiąt
Stąd też lęk mój, że nie będzie łatwo
Się z matczynej na pierś inną przesiąść

Lecz choć dotąd mało dałem paniom
Ciągle czuję wielkie możliwości
I gotów jestem sprostać wymaganiom
Dużo trenowałem w samotności

Ach, ach, ach, dobry Boże pomóż
Ach, ach, ach, tak mi serce bije
Ach, ach, ach, zaraz chyba komuś
Rzucę się na szyję, ach

Ach, ach, ach, dobry Boże pomóż
Ach, ach, ach, tak mi serce bije
Ach, ach, ach, zaraz chyba komuś
Rzucę się na szyję, ach
Rzucę się na szyję, ach
Rzucę się na szyję …ach
[Przepraszam, przepraszam mamę bardzo…]