"Niepokonani" to jedno z największych i najbardziej wzruszających Arcydzieł polskiej kultury ostatnich dziesięcioleci; po prostu mamy tu do czynienia z monumentalnym, natchnionym i wzniosłym Absolutnym Dziełem Sztuki, które pojawia się raz na 50 lat!
Kochajmy Wielkich Polskich Artystów !

W tym utworze są jedne z najpiękniejszych solówek.

Komentarz z 8 sierpnia 2012 roku napisałem tego samego dnia, w którym dotarły do mej świadomości dwa wersy piosenki (wcześniej ją słyszałem wielokrotnie, ale nie miałem nawet pojęcia o czym ona mówi – jej tekst nie docierał do mnie, ot taka przypadłość zawodowa). Kiedy po przyjściu do domu znalazłem kto jest jej wykonawcą i jej pełny tekst, dodałem swój komentarz. Nie spojrzałem jednak na czyjej to jest stronie.
Dzisiaj, 31 grudnia 2014 roku, po ponad dwu latach od tego wydarzenia (w czasie których dysk mojego komputera odmówił posłuszeństwa i utraciłem jego zawartość), przeglądałem swój Dysk Google i znalazłem plik zatytułowany Niepokonani. Otwieram, a tam tekst piosenki i mój komentarz.
Ucieszyłem się i odszukałem stronę, na której jest mój wpis. Kiedy mu się przyglądałem zauważyłem liczbę (+21) przy znaku plus na zielonym tle. Według opisu sprzed komentarzy jest to liczba głosujących na ten utwór; tylko dlaczego przy moim komentarzu jest liczba 21? Czyżbym to ja tyle razy głosował na Niepokonanych? Tłumaczę sobie to tak, że to 21. czytających mój wpis solidaryzowało się z moim żalem bądź z uznaniem przyjęło moją szczerość. Dziękuję im za to.
Ale to jeszcze nie koniec: w sąsiednim wpisie mignął mi mój login. Spojrzałem, i rzeczywiście, to były słowa do mnie. Piękne słowa – buszi zapewnia mnie, że moje światełko nie zgasło do końca, że choć przygasło, świeci nadal.
I pewno tak jest. Ale ja płaczę nadal, już nie z przeogromnej rozpaczy tylko z wielkiego żalu
Nie wstydzę się moich łez. Nie mają one robić wrażenie na innych, bo płaczę w samotności, i nie po to żeby rozdrapywać sobie rany. Ale jak nie płakać gdy się chodzi po mieszkaniu, wspólnego domu przez ponad pół wieku, w którym każdy szczegół nasuwa jakieś wspomnienie.

Żałuje że otaczam się ludźmi słuchającymi jedynie disco polo i rap. Jak dla mnie te gatunki dzieli przepaść od dobrej muzyki. aura1999 masz rację, jest to super utwór warty przemyślenia i skupienia się nad każdym słówkiem.

Cudowna!!! Tak jak ich wszystkie piosenki!! A głosy +219 mówią za siebie,że by odnieść sukces nie trzeba kręcić tyłkiem jak w "My słowianie".

Przepiękna piosenka.. Warta posłuchania, przemyślenia i skupienia się nad każdym słówkiem. Szkoda tylko, że teraz większość młodzieży potrafi wyśmiewać tego typu muzykę, bo oni tylko rapy itp..
Przykre jest to, że nawet nie chcą znaleźć odrobiny piękna w takiej muzyce.
Perfect to jeden z najlepszych polskich zespołów, większość ich tekstów są niesamowicie głębokie, mądre, życiowe, prawdziwe i dają do myślenia..
"Wśród tandety lśniąc jak diament
Być zagadką, której nikt
Nie zdąży zgadnąć nim minie czas"
Coś pięknego..
<33

Piękna. Jak większość ich piosenek.

Gdzieś przeczytałem, że Niepokonani Perfectu to największy hit 1990 roku.
Moim zdaniem i pewnie zdaniem większości osób większym hitem było Zawsze tam gdzie ty

Najlepszy tekst na świecie! <3 aż trudno uwierzyć, ile wzruszającej prawdy może się mieścić w 30 wersach... A muzyka świetnie napisana. Nic dodać nic ująć. Takich zespołów brakuje na polskiej scenie. Niestety.