Pęku - Co Nas Nie Zabije ft.Gutek

Nie mów że, od ciebie nic,
Nie zależy, bo to na wodę pic,
Chcieć to móc, ja wiem to dziś,
To Ty przędziesz swego życia nić.
Kochasz je, czy nienawidzisz,
Jesteś dumny, czy się wstydzisz,
Decydujesz, póki płonie,
Osłaniany w naszych rękach, płomień...


Co nas nie zabije, to nas wzmocni,
Hardcore'owe chwile, teraz usiądź, odpocznij,
Nie raz tam gdzie byłem, ze mną motyw mroczny,
Nie zawsze lajtowo było, daje słowo,
Ale ja chce zmian, więc pracuje nad sobą,
Jak nad płytą solową, tu co szare, w barwę kolorową,
Mam w to wiarę, zakończę ten horror,
Żyję nie za karę, i już wiem co mi wolno,
Kto sięgnął dna, a chodź trochę mądry,
Wykorzysta ten stan, by od niego się odbić,
De mys ekipa, czyli smak dobrej modry,
To ostatni dzień, ponad wszystkie sądy,
W spokoju dzieciaka, odprowadzać pod szkołę,
Niż po raz kolejny, kurwa, oglądać dołek,
Być w czasie przeszłym, nie powiedział że poległ,
Był gruby potencjał, finał cienki jak bolek,
Ziomek siadaj przy stole, życzę tobie sto lat,
Wszystko w twoich rękach, nawet gdybyś miał sto rat,
Jak w Ameryce Borat, wiem że się nie zakręcisz,
Co mnie nie zabije, wiem, i kolejny dzień piękny.


Nie mów że, od ciebie nic,
Nie zależy, bo to na wodę pic,
Chcieć to móc, ja wiem to dziś,
Ty przędziesz swego życia nić.
Kochasz je, czy nienawidzisz,
Jesteś dumny, czy się wstydzisz,
Decydujesz, póki płonie,
Osłaniany w naszych rękach, płomień...


Budzę się każdego dnia, kłócę, chodzę, wciąż gram,
To normalny stan, wciąż trwa ten program,
Teraz myśl przewodnia, z zalążkiem sukcesu, do dna,
Jest porażka, zmarnowany dar, zbrodnia,
Nie wiem jakbyś chciał, nie ugasisz tego ognia,
Jak tysięcy świateł, w blokowiskach okna,
Nadzieja istotna, pośród różnych postaw,
Chodź nie na każdym stole, święta, tuzin potraw,
Wzmocni mnie to, co mnie nie zabije,
Nie raz mordą o beton, a jednak wciąż żyję,
Idę drogą krętą, widać taki mój styl jest,
Chodź nie wiem nawet jak to przyjmiesz.


Nie mów że, od ciebie nic,
Nie zależy, bo to na wodę pic,
Chcieć to móc, ja wiem to dziś,
Ty przędziesz swego życia nić.
Kochasz je, czy nienawidzisz,
Jesteś dumny, czy się wstydzisz,
Decydujesz, póki płonie,
Osłaniany w naszych rękach, płomień...