Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Passenger
Popularne teksty
14. Genzie - Preria
Passenger - Life's For The Living
Life's For The Living
Tekst dodał(a): aguu_16
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): sunliight
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): karafka
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Well grey clouds wrapped round the town like elastic
Cars stood like toys made of Taiwanese plastic
The boy laughed at the spastic dancing round in the rain
While laundrettes cleaned clothes, high heals rubbed toes
Puddles splashed huddles of bus stop crows
Dressed in their suits and their boots well they all look the same
I took myself down to the cafe to find all the boys lost in books
And crackling vinyl
And carved out a poem above the urinal that read
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
While the evening pulled the moon out of it’s packet
Stars shone like buttons on an old man’s jacket
We needed a nail but wetacked it ’til it fell off the wall
While pigeon’s pecked trains, sparks flew like planes
The rain showed the rainbows in the oil stains
And we all had new iPhones but no one had no one to call
And I stumbled down to the stomach of the town
Where the widow takes memories to slowly drown
With a hand to the sky and a mist in her eye she said
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Well I’m sick of this town, this blind man’s forage
They take your dreams down and stick them in storage
You can have them back son when you’ve paid off your mortgage and loans
Oh hell with this place, I’ll go it my own way
I’ll stick out my thumb and trudge down the highway
Someday someone must be going my way home
Till then I’ll make my bed from a disused car
With a matress of leaves and a blanket of stars
And I’ll stitch the words into my heart with a needle and thread
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
You know life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Cars stood like toys made of Taiwanese plastic
The boy laughed at the spastic dancing round in the rain
While laundrettes cleaned clothes, high heals rubbed toes
Puddles splashed huddles of bus stop crows
Dressed in their suits and their boots well they all look the same
I took myself down to the cafe to find all the boys lost in books
And crackling vinyl
And carved out a poem above the urinal that read
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
While the evening pulled the moon out of it’s packet
Stars shone like buttons on an old man’s jacket
We needed a nail but wetacked it ’til it fell off the wall
While pigeon’s pecked trains, sparks flew like planes
The rain showed the rainbows in the oil stains
And we all had new iPhones but no one had no one to call
And I stumbled down to the stomach of the town
Where the widow takes memories to slowly drown
With a hand to the sky and a mist in her eye she said
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Well I’m sick of this town, this blind man’s forage
They take your dreams down and stick them in storage
You can have them back son when you’ve paid off your mortgage and loans
Oh hell with this place, I’ll go it my own way
I’ll stick out my thumb and trudge down the highway
Someday someone must be going my way home
Till then I’ll make my bed from a disused car
With a matress of leaves and a blanket of stars
And I’ll stitch the words into my heart with a needle and thread
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
You know life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Don’t you cry for the lost
Smile for the living
Get what you need and give what you’r given
Life’s for the living so live it
Or you’re better off dead
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniea zatem szare chmury owinęły się wokół tego miasta jak rozciągliwa guma
samochody stanęły jak zabawki z tajwańskiego plastiku
ten chłopiec zaśmiał się z niezdarnego tańca-połamańca w deszczu
podczas gdy pralnie samoobsługowe czyściły ubrania, a wysokie szpilki obcierały palce
kałuże zachlapały grupki starych jędz na przystanku autobusowym
ubranych w swoje garsonki i kozaczki, cóż, one wszystkie wyglądają tak samo
udałem się do kawiarni żeby znaleźć wszystkich tych chłopców pochłoniętych książkami
i trzeszczącymi płytami winylowymi
i nad tym pisuarem wyryłem wiersz który głosił
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być martwym"
gdy wieczór rozpakował księżyc
gwiazdy zaświeciły jak guziki na marynarce staruszka
potrzebowaliśmy gwoździa ale przybijaliśmy go aż odpadł od ściany...
gdy naiwniak muskał pocałunkami tyłki, atmosfera była nerwowa że aż iskry leciały
ten deszcz ukazał tęczę w plamach oleju
i wszyscy dostaliśmy nowe iPhone'y ale nikt nie miał nikogo do kogo mógłby zadzwonić
i zatoczyłem się do centrum miasta
gdzie wdowa powoli notuje w pamięci wspomnienia
z ręką wzniesioną ku niebu i mając zamglone oczy ona rzekła:
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być trupem"
a zatem mam już dość tego miasta, szukania jedzenia przez tego ślepca
oni burzą twoje marzenia i upychają je w przechowalni
możesz je odzyskać, synu, kiedy spłacisz swój kredyt i pożyczki
do diabła z tym miejscem, pójdę z tym swoją własną drogą
wystawię mój kciuk i będę wlec się tą autostradą
pewnego dnia ktoś na pewno będzie jechał w moją stronę do domu
do tego czasu zrobię sobie łóżko z opuszczonego auta
z materacem z liści i kocem z gwiazd
i wydziergam igłą i nitką te słowa na moim sercu
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być martwym"...
samochody stanęły jak zabawki z tajwańskiego plastiku
ten chłopiec zaśmiał się z niezdarnego tańca-połamańca w deszczu
podczas gdy pralnie samoobsługowe czyściły ubrania, a wysokie szpilki obcierały palce
kałuże zachlapały grupki starych jędz na przystanku autobusowym
ubranych w swoje garsonki i kozaczki, cóż, one wszystkie wyglądają tak samo
udałem się do kawiarni żeby znaleźć wszystkich tych chłopców pochłoniętych książkami
i trzeszczącymi płytami winylowymi
i nad tym pisuarem wyryłem wiersz który głosił
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być martwym"
gdy wieczór rozpakował księżyc
gwiazdy zaświeciły jak guziki na marynarce staruszka
potrzebowaliśmy gwoździa ale przybijaliśmy go aż odpadł od ściany...
gdy naiwniak muskał pocałunkami tyłki, atmosfera była nerwowa że aż iskry leciały
ten deszcz ukazał tęczę w plamach oleju
i wszyscy dostaliśmy nowe iPhone'y ale nikt nie miał nikogo do kogo mógłby zadzwonić
i zatoczyłem się do centrum miasta
gdzie wdowa powoli notuje w pamięci wspomnienia
z ręką wzniesioną ku niebu i mając zamglone oczy ona rzekła:
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być trupem"
a zatem mam już dość tego miasta, szukania jedzenia przez tego ślepca
oni burzą twoje marzenia i upychają je w przechowalni
możesz je odzyskać, synu, kiedy spłacisz swój kredyt i pożyczki
do diabła z tym miejscem, pójdę z tym swoją własną drogą
wystawię mój kciuk i będę wlec się tą autostradą
pewnego dnia ktoś na pewno będzie jechał w moją stronę do domu
do tego czasu zrobię sobie łóżko z opuszczonego auta
z materacem z liści i kocem z gwiazd
i wydziergam igłą i nitką te słowa na moim sercu
"nie płacz za straconymi
uśmiechnij się do żyjących
bierz co potrzebujesz i dawaj to co zostało ci dane
życie jest dla żyjących więc żyj nim
albo lepiej ci będzie być martwym"...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Mike Rosenberg Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Mike Rosenberg |
| Rok wydania: |
2012 |
| Wykonanie oryginalne: |
Passenger |
| Płyty: |
All The Little Lights |
Komentarze (2):
https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=OZd5Cj9T76w