Owl City - This Isn't The End

Ośmioletnia dziewczynka dostała ataku paniki
Bo ojciec, którego kochała, odszedł i nigdy nie spojrzał za siebie
Przestał być bohaterem, na którego zawsze liczyła
Powiedział, że ją kocha i już go nie było

Ona udawała szczęśliwą przed swymi przyjaciółmi
Ale wiedziała, że już nigdy nie poczuje się normalnie
Wciąż walczyła ze łzami, które zalewały jej oczy
Wszystko, czego chciała, to powiedzieć mu "żegnaj"

Gdy pada deszcz
Gdy wszystko staje na głowie
Gdy przygasa światło
To nie jest koniec*

Jej ojciec był dobrym człowiekiem, którego każdy lubił
Lecz nikt nie wiedział, że umierał wewnętrznie
Obiecał rodzinie, że nic mu nie będzie
Po czym zostawił ich jednym strzałem z pistoletu

Gdy pada deszcz
Gdy wszystko staje na głowie
Gdy przygasa światło
To nie jest koniec

Gdy pada deszcz
Gdy wszystko staje na głowie
Gdy przygasa światło
To nie jest koniec, nie

Rola ojca, na którą nigdy nie zasługiwał
Porzucił córkę swoją i nigdy nie wrócił
I przez lata, choć ból był ogromny
Ona w końcu mu wybaczyła i rany zaczęły się goić

Jak blisko jest koniec, tego nie wie nikt
Przyszłość to tajemnica i wszystko jest możliwe
Miłość jest pogmatwana, a życie ciężkie
Walczysz, by przetrwać, bo zaszedłeś już tak daleko

To zbyt zdumiewające, by dało się pojąć
Że to dopiero początek
A nie koniec

To dopiero początek
Nie koniec

*życiowa tragedia nie musi oznaczać końca naszego świata - cierpienie często jest okazją do odkrycia siebie na nowo i stania się lepszą, silniejszą osobą