Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Nana Mouskouri
Popularne teksty
Nana Mouskouri - Alfonsina y el Mar
Alfonsina y el Mar
Tekst dodał(a): avatarm
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): bogdan1234
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): bogdan1234
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Por la blanda arena que lame el mar
su pequeña huella no vuelve más
un sendero solo de pena y silencio
llegó hasta el agua profunda
un sendero solo de penas mudas
llegó hasta la espuma.
Sabe dios qué angustia te acompañó,
qué dolores viejos calló tu voz,
para recostarte arrullada en el canto
de las caracolas marinas
la canción que canta en el fondo oscuro del mar
la caracola.
Te vas Alfonsina con tu soledad
¿qué poemas nuevos fuiste a buscar?
una voz antigua de viento y de sal
te requiebra el alma y la esta llamando
y te vas hacia alla como en sueños
dormida Alfonsina, vestida de mar.
Cinco sirenitas te llevarán
por caminos de algas y de coral
y fosforescentes caballos marinos harán
una ronda a tu lado
y los habitantes del agua van a jugar
pronto a tu lado.
Bájame la lámpara un poco más
déjame que duerma, nodriza en paz,
y se llama él no le digas que estoy
dile que Alfonsina no vuelve.
Y se llama él no le digas nunca que estoy
di que me he ido.
Te vas Alfonsina con tu soledad,
Qué poemas fuiste a buscar?
una voz antigua de viento y de sal
te requiebra el alma y la está llamando
y te vas hacia allá, como en sueños
dormida Alfonsina, vestida de mar.
su pequeña huella no vuelve más
un sendero solo de pena y silencio
llegó hasta el agua profunda
un sendero solo de penas mudas
llegó hasta la espuma.
Sabe dios qué angustia te acompañó,
qué dolores viejos calló tu voz,
para recostarte arrullada en el canto
de las caracolas marinas
la canción que canta en el fondo oscuro del mar
la caracola.
Te vas Alfonsina con tu soledad
¿qué poemas nuevos fuiste a buscar?
una voz antigua de viento y de sal
te requiebra el alma y la esta llamando
y te vas hacia alla como en sueños
dormida Alfonsina, vestida de mar.
Cinco sirenitas te llevarán
por caminos de algas y de coral
y fosforescentes caballos marinos harán
una ronda a tu lado
y los habitantes del agua van a jugar
pronto a tu lado.
Bájame la lámpara un poco más
déjame que duerma, nodriza en paz,
y se llama él no le digas que estoy
dile que Alfonsina no vuelve.
Y se llama él no le digas nunca que estoy
di que me he ido.
Te vas Alfonsina con tu soledad,
Qué poemas fuiste a buscar?
una voz antigua de viento y de sal
te requiebra el alma y la está llamando
y te vas hacia allá, como en sueños
dormida Alfonsina, vestida de mar.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNa miękkim piasku, który morze obmywa,
Nie widzi się już śladów jej stóp
Ścieżką jedynie smutku i ciszy
Weszła do głębokiej wody
Ścieżką jedynie niemego smutku
Weszła w spienione fale
Bóg wie, jaka udręka ci towarzyszyła,
Jakie stare bóle uciszyły twój głos
Położyły cię, ukołysały piosenką
Morskich muszli,
Pieśnią, jaką śpiewa na ciemnym dnie morza
Muszla
Odchodzisz, Alfonsyno*, w swojej samotności
Jakich nowych wierszy poszłaś szukać?
Odwieczny głos wiatru i soli
Zabiera twoją duszę i niesie ją,
I idziesz tam jak we śnie
Zasypiasz, Alfonsyno, ubrana w morze
Powiedzie cię pięć syren
Ścieżkami glonów i koralowców,
A fosforyzujące koniki morskie
Otoczą cię ze wszystkich stron
I mieszkańcy wód będą się bawić
Niedługo u twego boku
Opuść lampę trochę niżej
Pozwól mi spokojnie zasnąć, nianiu,
A jeśli zadzwoni, nie mów mu, że tu jestem
Powiedz mu, że Alfonsyna nie wróci
A jeśli zadzwoni, nigdy mu nie mów, że tu jestem
Powiedz, że odeszłam
Odchodzisz, Alfonsyno, w swojej samotności
Jakich nowych wierszy poszłaś szukać?
Odwieczny głos wiatru i soli
Zabiera twoją duszę i niesie ją,
I idziesz tam jak we śnie
Zasypiasz, Alfonsyno, ubrana w morze
* do napisania tego tekstu zainspirowala Feliksa Lunę samobójcza śmierć argentyńskiej poetki, Alfonsyny Storni
Nie widzi się już śladów jej stóp
Ścieżką jedynie smutku i ciszy
Weszła do głębokiej wody
Ścieżką jedynie niemego smutku
Weszła w spienione fale
Bóg wie, jaka udręka ci towarzyszyła,
Jakie stare bóle uciszyły twój głos
Położyły cię, ukołysały piosenką
Morskich muszli,
Pieśnią, jaką śpiewa na ciemnym dnie morza
Muszla
Odchodzisz, Alfonsyno*, w swojej samotności
Jakich nowych wierszy poszłaś szukać?
Odwieczny głos wiatru i soli
Zabiera twoją duszę i niesie ją,
I idziesz tam jak we śnie
Zasypiasz, Alfonsyno, ubrana w morze
Powiedzie cię pięć syren
Ścieżkami glonów i koralowców,
A fosforyzujące koniki morskie
Otoczą cię ze wszystkich stron
I mieszkańcy wód będą się bawić
Niedługo u twego boku
Opuść lampę trochę niżej
Pozwól mi spokojnie zasnąć, nianiu,
A jeśli zadzwoni, nie mów mu, że tu jestem
Powiedz mu, że Alfonsyna nie wróci
A jeśli zadzwoni, nigdy mu nie mów, że tu jestem
Powiedz, że odeszłam
Odchodzisz, Alfonsyno, w swojej samotności
Jakich nowych wierszy poszłaś szukać?
Odwieczny głos wiatru i soli
Zabiera twoją duszę i niesie ją,
I idziesz tam jak we śnie
Zasypiasz, Alfonsyno, ubrana w morze
* do napisania tego tekstu zainspirowala Feliksa Lunę samobójcza śmierć argentyńskiej poetki, Alfonsyny Storni
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Felix Luna Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Ariel Ramírez |
| Rok wydania: |
1969 |
| Wykonanie oryginalne: |
Mercedes Sosa |
| Covery: |
Los Sabandeños, Sergio y Estibaliz, Placido Domingo con Patricia Sosa, Andrés Calamaro, Ainhoa Arteta, Kaliopi & Edin Karamazov, Eva Cortés, Ane Brun, Florent Pagny, Cristina Branco, Bárbara Padilla, Agnès Jaoui, Teresa Salgueiro i in. |
Komentarze (0):