Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Nana Mouskouri
Popularne teksty
19. Sławomir - 240/H
Nana Mouskouri - Adieu mes amis
Adieu mes amis
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): bogdan1234
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): bogdan1234
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Les blés sont rentrés et les pêches pourrissent
Les oranges pilées dans les seaux de goudron
Mes amis n'ont jamais revu ma rivière
Ils se sont perdus quand se perdit l'avion
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Le père de mon père a pavé cette route
Mais il n'a jamais pu voir où elle finit
Poussé par le vent ou poussé par le doute,
Il est parti vers la ville refaire sa vie
On dit que l'avion tomba dans la montagne
On dit que le vent leur chantait le pays
Les rires et les chansons aujourd'hui me gagnent
Je n'ai que mon coeur pour leur rendre la vie
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Nous ne sommes rien ou vraiment peu de choses
Nous sommes la rose qui pousse au coin des rues
Si la rose meurt, il vient une autre rose
Nous n'aurons de noms que ceux de disparus
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Les oranges pilées dans les seaux de goudron
Mes amis n'ont jamais revu ma rivière
Ils se sont perdus quand se perdit l'avion
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Le père de mon père a pavé cette route
Mais il n'a jamais pu voir où elle finit
Poussé par le vent ou poussé par le doute,
Il est parti vers la ville refaire sa vie
On dit que l'avion tomba dans la montagne
On dit que le vent leur chantait le pays
Les rires et les chansons aujourd'hui me gagnent
Je n'ai que mon coeur pour leur rendre la vie
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Nous ne sommes rien ou vraiment peu de choses
Nous sommes la rose qui pousse au coin des rues
Si la rose meurt, il vient une autre rose
Nous n'aurons de noms que ceux de disparus
Adieu mes amis, adieu mes frères,
Adieu Roselita, Carlos et Maria
Car, si j'ai gravé vos noms dans ma mémoire,
Vous êtes aujourd'hui à jamais disparus
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePszenica została zwieziona, brzoskwinie już się psują
Rozgniecione pomarańcze są w cebrach
Moi przyjaciele już nigdy nie zobaczyli naszej rzeki
Zginęli, kiedy rozbił się ich samolot
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Ojciec mojego ojca brukował tę drogę,
Ale nigdy nie zobaczył, gdzie ona się kończy
Pędzony wiatrem lub kierowany wątpliwościami,
Wyjechał do miasta, żeby tam budować swoje życie
Mówiło się, że samolot uderzył w górę
Mówiło się, że wiatr śpiewa im o ich kraju
Dzisiaj śmiech i piosenki mnie zwyciężają,
Tylko w swoim sercu przywracam ich do życia
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Jesteśmy niczym lub czymś naprawdę mało ważnym
Jesteśmy jak róża, która wypuszcza pędy na rogu ulicy
Jeśli róża przekwitnie, wyrasta kolejna
Będziemy mieć tylko imiona tych, którzy zginęli
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Rozgniecione pomarańcze są w cebrach
Moi przyjaciele już nigdy nie zobaczyli naszej rzeki
Zginęli, kiedy rozbił się ich samolot
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Ojciec mojego ojca brukował tę drogę,
Ale nigdy nie zobaczył, gdzie ona się kończy
Pędzony wiatrem lub kierowany wątpliwościami,
Wyjechał do miasta, żeby tam budować swoje życie
Mówiło się, że samolot uderzył w górę
Mówiło się, że wiatr śpiewa im o ich kraju
Dzisiaj śmiech i piosenki mnie zwyciężają,
Tylko w swoim sercu przywracam ich do życia
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Jesteśmy niczym lub czymś naprawdę mało ważnym
Jesteśmy jak róża, która wypuszcza pędy na rogu ulicy
Jeśli róża przekwitnie, wyrasta kolejna
Będziemy mieć tylko imiona tych, którzy zginęli
Żegnajcie, moi przyjaciele, żegnajcie, moi bracia
Żegnajcie Roselito, Carlosie i Mario,
Bo choć wyryłam wasze imiona w pamięci,
Odeszliście na zawsze
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):