MS MR - Tunnels

Tunele, które budzą się do życia, gdy światło blednie
Unikaj bestii, omiń ból
Maszyny o ciepłych ciałach, które nie chcą, żebyś został
Myślę, że znów się załamuję
Pamiętaj, by zapomnieć o tym, co już było
Unikaj ich spojrzeń, zatrać się w ciężarze
Zanim ten wyparuje


Cisza w ruchu przy tym bezszelestnym stąpaniu
Szukając powiązań, które nie prowadzą do końca


Niewolnik tętna, to utonięcie albo utrzymanie się na powierzchni
Myślę, że znów zakopałam się zbyt głęboko
Pełzniemy i ślizgamy się, oni zawsze stoją dumnie, gdy jedziemy
Otrzyj się ramionami o ściany, pod nimi wszystkimi


Fatalny niepokój i krzyki bez entuzjazmu
Przywiązany do swojego losu, ograniczony liniami
Zanurzamy się i jesteśmy pozostawieni na niestabilnym gruncie, czuję pustkę w środku
Moje nogi jak z ołowiu, kurz z torów wciąż dusi wołanie


Cisza w ruchu przy tym bezszelestnym stąpaniu
Szukając powiązań, które nie prowadzą do końca


Niewolnik tętna, to utonięcie albo utrzymanie się na powierzchni
Myślę, że znów zakopałam się zbyt głęboko
Pełzniemy i ślizgamy się, oni zawsze stoją dumnie, gdy jedziemy
Otrzyj się ramionami o ściany, pod nimi wszystkimi


Wszystkie te głosy, chowają się w białym hałasie
Nie jestem już tą samą osobą, którą zostawiłam z tyłu


Niewolnik tętna, to utonięcie albo utrzymanie się na powierzchni
Myślę, że znów zakopałam się zbyt głęboko
Pełzniemy i ślizgamy się, oni zawsze stoją dumnie, gdy jedziemy
Otrzyj się ramionami o ściany, pod nimi wszystkimi