Monika Urlik - Spijam z Twoich Ust

Spijam z Twoich ust me ciało.
Ścieram z siebie oddech Twój.
Kiedy będzie Ciebie mało,
odegram najdrobniejszy ruch.
Tak jak, tak jak w pusty dzban
W który wlewasz się
Wlej się we mnie i wypełnij mnie
Jakbyś więcej nie mógł widzieć mnie
Tak dzisiaj mną zachłyśnij się

Odtąd będę nosić w sobie
Duszę twą, twe ciało pełne ran
Może, kiedyś Ci opowiem
Jak marzyłam, że to ja będę
Dziś do Twoich rąk kołysać Cie
By zabliźnić co wciąż pali Cię
Kolejny raz odwracasz twarz
Niechcesz widzieć mnie

A ja, Ci jej nie zastąpię
Zazdroszczę Twym ustom, gdy mówisz o niej
Nie dała mi szansy, pragnąc Ciebie
Dla Ciebie, tylko ta "Jedna" miłość istnieje

Jakby stanął czas .
Jakby zły czar prysł.
Mogłabym kochać Cie
Jak nigdy nikt .
Gdy by każdy z nich przeciwko był
Niczym twardy mur, stanęła bym
By z tobą iść pod każdy wiatr
Tak miało miało być
Taki miał być mój świat
Dziś godzę się
I dziękuje Ci
że zrodziłeś we mnie miłość
Jakiej nie zbudził nikt
Odejdę tak, żebyś nie bał się
Że kolejny raz ktoś zrani Cię
Tak miało być
Lecz nie będzie wiem
Bo nikt w życiu Twym
Nie zastąpi jej
To jedno wiedz i pamiętaj że
Ja była też


Jakby stanął czas
Jakby zły czar prysł
Mogłabym kochać Cie
Jak nigdy nikt
Gdy by każdy przeciwko był
Niczym twardy mur stanęła bym
By z tobą iść pod każdy wiatr
Tak miało miało być
Taki miał być mój świat
Dziś godzę się
I dziękuje Ci
Ze zrodziłaś we mnie miłość
Jakiej nie zbudził nikt

Jakby stanął czas
Mogłabym kochać Cie
Jakby stanął czas
Mogłabym kochać Cie

To jedno wiedz i pamiętaj że
Ja byłam też
I kochałam Cie
I kochałam Cie
Kochałam Cie
Kochałam Cie