Miku Hatsune - Saiko Sensu

Tym razem moje wypaczone emocje doprowadziły mnie do popełnienia błędu.
Ojej, skoczysz stąd i co dalej?
Ojoj, zrozumiałaś, że to nie była prawdziwa miłość.
No to wepchnij ją do buzi i pogryź na nic!

Skończyłaś jak ten typ, który myśli tylko o zemście.
Na pewno dobrze ci to zrobi. Smutku, precz!
Jak zostawię przeszłość za sobą, to wszyscy będą szczęśliwi.
Wszyscy poza mną.

Wylała się ze mnie samotność, aż prawie wsiąknęła mi do ran.
Nawet za opuszczonymi powiekami widzę prowokacje.
Chcę uciec, ale nie mogę, więc po prostu się rozpływam.
Płaczę tu i teraz.

Tym razem moja samotność doprowadziła do nieporozumienia.
Ojej, co się stało, że się tu zamykasz?
Ojoj, przez swoje emocje popełnisz błąd?
No to wyszarp je wszystkie i zmiażdż na nic!

Zapłakałaś się trzymając się kurczowo tej samotności.
Najlepiej rzuć wszystko i już. Cała zardzewiej!
Jak odtrącę przyszłość, bez wątpienia dobrze mi to zrobi.
Proszę, wykluczcie mnie.

Wylała się ze mnie rozpacz, która próbuje zagryźć mnie na śmierć.
Nawet przed otwartymi oczami widzę same prowokacje.
Przypatruję się, odwracam wzrok i udaję, że ich nie widzę.
Krzyczę tu i teraz.

I nadchodzi ranek, i popełnione błędy zadają mi ból.
Od dawna nie mogę już nawet płakać.
Czy ktoś byłby tak miły wyciągnąć do mnie pomocną dłoń
i popłakać za mnie?

Wylały się ze mnie wypaczone emocje, które zamykają mi teraz rany.
Nawet za opuszczonymi powiekami widzę prowokacje.
Wylała się ze mnie rozpacz, która próbuje zagryźć mnie na śmierć.
Nawet przed otwartymi oczami widzę same prowokacje.
Mogę się uważnie przypatrywać, odwracać wzrok i udawać, że ich nie widzę.
Ale ja zawsze stąd patrzę.

Patrzę na ciebie.