Miku Hatsune - Outwards and Inwards

Boję się bycia zniszczoną,
I pokazywania mojej słabości
Nie pokazuję tego na swojej twarzy, niezręcznie się śmieję
Ale to boli, jest brzydkie, jest nędzne...

Ze wszystkimi kłamstwami, które namalowałam,
Brud nigdy się nie zmyje
Było tyle dobroci, że nie czułam się skrzywdzona,
Ale nawet to... odchodzi...

Moje uczucia nie mogą zmienić się w słowa
Gdy są przenoszone ze środka na zewnątrz...
Śmieję się, śmieję się, śmieję się,
Ale w sercu, naprawdę płaczę...

To takie smutne...

Zawsze jesteś tak miły
Kiedykolwiek ze mną rozmawiasz
Twój niewinny wygląd rozświetla Twoje serce
Jest tak jasne, że nie mogę zobaczyć nic innego...

Zawsze taka byłam;
Mimo życzliwości ludzi, byłam osamotniona,
I nie umiałam nawet zauważyć...
Zawsze byłam smutna,
Ale Ty wciąż tam byłeś, trzymając moją dłoń tak mocno,
Pewien, że nigdy nie pozwolisz mi odejść...

Chciałam, żebyś myślał, że jestem dobrą osobą,
Więc skłamałam jeszcze raz...
Ale Twoja niewinność zajrzała w moje serce,
I ujrzała prawdziwą mnie...

"Uśmiech! Śmiech!
Od kiedy rozumiem, odkąd wszystko będzie dobrze..."
Twoje delikatne słowa utknęły wprost w moim sercu,
I zaczęłam płakać... Tak się cieszę...