Miku Hatsune - Charles

To ty wypowiedziałaś słowa żegnaj,
a mimo to łzy spływają po twoich policzkach?
Jeżeli tak masz zamiar wymazać wczorajszy dzień
To wystarczy, uśmiechnij się

Idę z bukietem kwiatów
Bez znaczenia
Po prostu patrzę w dół na miasto
Zostawię moje serce na skraju ideałów
Czy to wystarczy?

Żyjmy puści w środku
Co się stanie, jeśli kiedyś wypełnimy się głębokim błękitem?
Ciekawe czy nadal będziemy w stanie tak się martwić?

Śpiewając o miłości
Mój zamglony umysł nie może dostrzec tego, co ponad chmurami
Nie! Te odlegle zarysowane dni
Rozmawiamy o nich w nocnym tłumie
Wciąż tylko się kłócimy
O nie! Wymieńmy uśmiechy i żegnaj

Blask świtu i twoje westchnienia
To miasto śni o nas
Nawet dziś zapominamy o sobie
Czyż nie?

Zamilknijmy
Nawet jeśli kiedyś poczuję udrękę
Niech tak będzie
O ile ten żal nie będzie pozbawiony znaczenia

W milczeniu oblecz się w miłość
Te splugawione słowa
Teraz: “Nikogo tu nie ma” “Tak, to prawda”
Mieszamy się aż do naszego końca
Mimo kompromisów nie mamy nic
O nie! Powiedz mi, że czujesz ból

Z pewnością wiedzieliśmy
Oszukiwanie się nawzajem to głupota
Wciąż byliśmy zagubieni
Hej, ale wiesz, nie zdołamy się zmienić
Czyż nie?
Jesteśmy tu przez siebie nawzajem

Śpiewając o miłości
Mój zamglony umysł nie może dostrzec tego, co ponad chmurami
Nie! Ten żal, który rósł z dnia na dzień
Rozmawiamy o nim w nocnym tłumie

Wybaczenie sobie nie ma sensu
O nie!
Śpiewając o miłości ponad chmurami
Rozmawiamy w nocnym tłumie
Wymieńmy uśmiechy i żegnaj