Mieczysław Fogg - Piosenka jubileuszowa cz. 2

— [Co nam zostało z tych lat]

Co nam zostało z tych lat
Miłości pierwszej?
Zeschnięte liście i kwiat
W tomiku wierszy

Wierszem za wierszem, rymem przy rymie
Dawne melodie dźwięczą mi dotąd
Jak w papierosów sinawym dymie
Płakały skrzypce, kaszlał saksofon

— [François]

Dawnych wspomnień czar
Wdzięk stylowych par
Muślin sukien jak mgła
I najnowszy ten walc François

Nieszczery smutek, sztuczna uroda
I pozłacany sygnet na palcu
I ta melodia, zawsze tak młoda
Warszawski kuzyn wiedeńskiego walca

— [Niebieski walc]

Tylko walczyk jest najsłodszy
Jak miłości pierwszej wiew
A im starszy, tym jest młodszy
Taki walczyk burzy krew

Ze sceny na scenę i z miasta do miasta
Piosenka budziła i kładła do snu
A lata mijały i syn mój podrastał
A jeszcze niedawno śpiewałem tak mu...

— [Zawiodły me sny, synku mój]

Zawiodły me sny, synku mój
Lecz spełnisz je ty, synku mój
Wśród szczęścia i pieśni
Niech los da ci żyć
I w matki objęciach
Przed smutkiem się kryć

Czasami niemodne piosenki bywały
I były przeboje, co śpiewał je każdy
Co wszędzie, jak gwiazdy, srebrzyście błyszczały
Lecz wreszcie i one też gasły jak gwiazdy

— [Zapomniana piosenka]

Zapomniana piosenka
Na dnie serca ukryta
Niepotrzebna nikomu
Zostawiona bez słów

Dziś pamięta ją tylko
Jakaś zdarta już płyta
Jakiś wieczór czerwcowy
Duszny cały od bzów