Mela Koteluk - W naszym domu nie ma drzwi

Szperando, szperando
W naszym domu nie ma drzwi
Szperando, szperando
Budzi nas powolny świt
Szperando, czy to nie rym do esperanto?
O quando, quando
Zabłyśnie szczęściem mi

Daj ręce obie, niech głupi ludzie myślą sobie
Że my już w grobie
A my to śpimy koło was

Wiślane statki po rzece płyną jak opłatki
To nasze chatki
Syreną każdy wita nas

Szperando, szperando
W naszym domu nie ma drzwi
Szperando, szperando
Budzi nas powolny świt
Szperando, czy to nie rym do esperanto?
O quando, quando
Zabłyśnie szczęściem mi

Po wódce dużej tak jak anioły dwa na chmurze
W cudne podróże ruszamy już od tylu lat
Już coraz bliżej są szklane góry i Paryże
A chmury chyże
W welonach ciepła tulą świat

Szperando, szperando
W naszym domu nie ma drzwi
Szperando, szperando
Budzi nas powolny świt
Szperando, czy to nie rym do esperanto?
O quando, quando
Zabłyśnie szczęściem mi

Niebieskoocy świecimy niby gwiazdy w nocy
I bez pomocy idziemy tam, gdzie mamy iść
Wy nic nie wiecie, ale powiemy wam w sekrecie
Że na tym świecie szperando umie wolnym być

Szperando, szperando
Szperando, szperando
Szperando, szperando
Szperando, szperando