Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Meiko Kaji
Meiko Kaji - The Flower of Carnage
The Flower of Carnage
Tekst dodał(a): jaras1968
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): juliatommo2000
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): hanami0009
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Shindeita
Asa ni
Tomorai no
Yuki ga furu
Hagure inu no
Touboe
Geta no
Otokishimu
Iin na naomosa
Mitsumete aruku
Yami wo dakishimeru
Janomeno kasa hitotsu
Inochi no michi wo
Yuku onna
Namida wa tooni
Sutemashita
Furimuita
Kawa ni
Toozakaru
Tabinohima
Itteta tsuru wa
Ugokasu
Naita
Ame to kaze
Kieta mizu mo ni
Hotsure ga miutsushi
Namida sae misenai
Janomeno kasa hitotsu
Urami no michi wo
Yuku onna
Kokoro wa tooni
Sutemashita
Giri mo nasake mo
Namida mo yume no
Kinou mo ashita mo
Henno nai kotoba
Urami no kawa ni
Mi wo yudanete
Honma wa tooni
Sutemashita
Asa ni
Tomorai no
Yuki ga furu
Hagure inu no
Touboe
Geta no
Otokishimu
Iin na naomosa
Mitsumete aruku
Yami wo dakishimeru
Janomeno kasa hitotsu
Inochi no michi wo
Yuku onna
Namida wa tooni
Sutemashita
Furimuita
Kawa ni
Toozakaru
Tabinohima
Itteta tsuru wa
Ugokasu
Naita
Ame to kaze
Kieta mizu mo ni
Hotsure ga miutsushi
Namida sae misenai
Janomeno kasa hitotsu
Urami no michi wo
Yuku onna
Kokoro wa tooni
Sutemashita
Giri mo nasake mo
Namida mo yume no
Kinou mo ashita mo
Henno nai kotoba
Urami no kawa ni
Mi wo yudanete
Honma wa tooni
Sutemashita
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieW pewien cichy poranek sypie pogrążony w smutku śnieg
Tylko wycie bezpańskiego psa i skrzypienie geta* na śniegu przerywają tą ciszę
Idę, dźwigając ciężar Niebios na moich ramionach
Z wężowym parasolem** w dłoni wtulam się w ciemność nocy
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką życia, która wylała wszystkie łzy wiele lat temu
Podążająca za wijącą się rzeką droga, oświetlona przez lampiony, prowadzi mnie w nieznane
Zmarznięte żurawie nie mogą uciec przed płaczącym deszczem i wiatrem
W lodowej tafli stawu odbija się zarys kobiecych włosów
Z wężowym parasolem** w dłoni nie mogę nawet zapłakać
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką goryczy, która wyrzuciła serce wiele lat temu
Honor i współczucie, łzy i marzenia
Wczoraj i jutro... dla wszystkich tych słów nie ma żadnej nadziei
Jestem kobietą, która wydała ciało na pastwę rzeki goryczy
I porzuciła swoje ja wiele lat temu
* geta to tradycyjne japońskie drewniane klapki, najczęściej z dwoma poprzecznymi klockami pod spodem
** chodzi tu o tradycyjny wzór tzw. "oczy węża", który ozdabiał parasol bohaterki w filmie Lady Snowblood
Tylko wycie bezpańskiego psa i skrzypienie geta* na śniegu przerywają tą ciszę
Idę, dźwigając ciężar Niebios na moich ramionach
Z wężowym parasolem** w dłoni wtulam się w ciemność nocy
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką życia, która wylała wszystkie łzy wiele lat temu
Podążająca za wijącą się rzeką droga, oświetlona przez lampiony, prowadzi mnie w nieznane
Zmarznięte żurawie nie mogą uciec przed płaczącym deszczem i wiatrem
W lodowej tafli stawu odbija się zarys kobiecych włosów
Z wężowym parasolem** w dłoni nie mogę nawet zapłakać
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką goryczy, która wyrzuciła serce wiele lat temu
Honor i współczucie, łzy i marzenia
Wczoraj i jutro... dla wszystkich tych słów nie ma żadnej nadziei
Jestem kobietą, która wydała ciało na pastwę rzeki goryczy
I porzuciła swoje ja wiele lat temu
* geta to tradycyjne japońskie drewniane klapki, najczęściej z dwoma poprzecznymi klockami pod spodem
** chodzi tu o tradycyjny wzór tzw. "oczy węża", który ozdabiał parasol bohaterki w filmie Lady Snowblood
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2003 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (2):
W pewien cichy poranek sypie pogrążony w smutku śnieg
Tylko wycie bezpańskiego psa i skrzypienie geta* na śniegu przerywają tą ciszę
Idę, dźwigając ciężar Niebios na moich ramionach
Z wężowym parasolem** w dłoni wtulam się w ciemność nocy
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką życia, która wylała wszystkie łzy wiele lat temu
Podążająca za wijącą się rzeką droga, oświetlona przez lampiony, prowadzi mnie w nieznane
Zmarznięte żurawie nie mogą uciec przed płaczącym deszczem i wiatrem
W lodowej tafli stawu odbija się zarys kobiecych włosów
Z wężowym parasolem** w dłoni nie mogę nawet zapłakać
Jestem kobietą, kroczącą ścieżką goryczy, która wyrzuciła serce wiele lat temu
Honor i współczucie, łzy i marzenia
Wczoraj i jutro... dla wszystkich tych słów nie ma żadnej nadziei
Jestem kobietą, która wydała ciało na pastwę rzeki goryczy
I porzuciła swoje ja wiele lat temu
* geta to tradycyjne japońskie drewniane klapki, najczęściej z dwoma poprzecznymi klockami pod spodem
** chodzi tu o tradycyjny wzór tzw. "oczy węża", który ozdabiał parasol bohaterki w filmie Lady Snowblood