MC Silk - Łajka

Kiedy zbyt ciśniesz, tracisz vibe.
Za mało – to nie masz szans.
Doświadczenie zabija chcenie,
liczy się, kurde, balans! Człowiek
młody sprawdza, bada, co siada,
filtruje błędy
i kiedy wreszcie znajdzie patent,
zastyga razem z nim
jak żul spod bloku, który grzebyczkiem
koryguje se swój stały fryz,
co to pamięta takie czasy, kiedy
„bajabongo”, ziom, boy na osiedlu był.
Młode pokolenie pokonuje poprzednie, bo
wytyrani weterani tracą werwę;
jak hip-hop chapie na „hajpie” nas,
kiedy sami ramy damy sobie zakładać.

Stara szkoła - nowa szkoła?
Silk od zawsze na wagarach!
Indywidualny tok rozwoju,
choć, żeby nie skłamać,
sam się łapię na tym czasem...
Zbyt wiele myślę o tym, co
co może pójść nie tak
i nie chce mi się ruszać, bo:
analizuję te scenariusze, choć
bez nich dawniej dało się
skrzyknąć kumpli dla zajawki,
tylko dla niej zrobić coś, wiesz!
Nie było neta, a kręciłem więcej,
fakt - było to pełne blędów, ale
kiedy to te błędy często
są podwalinami, kurde, nowych trendów.


I tylko wybity z orbity w Kosmos,
wyjebany jak Łajka lecę.
W bajkę daję nura #Bajkonur
głęboko jak Bajkał wierzę, że
tylko na poligonie myśli możesz
wpaść na bombę, choć też na minę.
Nie ma ryzyka, to nie ma rozwoju,
chaos pompuje adrenalinę.
Mam dekompresję na rapu sesję,
gdy na posesję wpada bit,
który nie wiem, jak mam ugryźć,
więc staję się wyszczekany.
I psu na budę wtedy patenty,
zrywam łańcuch - no shit.
Sorry, młode wilki - stary lis
w skórze kota kury Wam wyrywam z łapy.

Choć fanki już nie nieletnie,
wciąż serce gorące, nie letnie,
wciąż palę opony mózgowe, zimowe
nie letnie, choć kilkuletnie.
Mam poślizgi - wracam na track:
4na4 w szesnastkach.
Rap ratrak przeciera szlak
tylko po to, żeby potem gnać.
Pusta prosta, noga na gaz,
niech byle dyletanci gryzą piach:
nie widzę ich, są w martwym punkcie
mego lusterka, kiedy zerkam wspak.
Tak! Ten track na palcu pętla
niezapominajka o tym, co napędza.
Puste płótno to nowa energia,
wtedy, kiedy czuję, że dopiero się rozkręcam.